مطالعات متعددی تلاش کرده اند تا کیفیت های مختلف یک فارغ التحصیل مهندسی را از نظر مهارت های فنی و عملی کلیدی شناسایی کنند. برخی از مطالعات دانش و مهارت‌های فنی را به‌عنوان حوزه برتری یک فارغ‌التحصیل مهندسی در ایالات متحده شناسایی کردند. مطالعات دیگر نشان دادند که بسیاری از دانشجویان با فقدان مهارت‌های تشخیص مشکل و راه‌حل فارغ‌التحصیل می‌شوند. برای آموزش این مهارت ها به دانش آموزان، مربیان علاوه بر تجربه عملی، نیاز به تجربه عملی نیز دارند.
تجربه عملی به مربیان کمک می کند تا تئوری را به عمل مرتبط کنند، توانایی های عملی خود را بهبود بخشند، و توانایی دانش آموزان را در تجزیه و تحلیل و حل مسائل آموزش دهند. این مقاله پیشنهاداتی را در مورد برخی از شیوه های تدریس عملی برای بهبود مهارت های فارغ التحصیلان مهندسی ارائه می کند. این مهارت ها مهارت هایی هستند که برای واجد شرایط بودن برای شغل در دنیای رقابتی شرکت های صنعتی مورد نیاز هستند. این مقاله بر اهمیت تجربه عملی اعضای هیات علمی مهندسی برای اطمینان از انتقال آرام از دانشگاه به دنیای واقعی تاکید می کند.
اهمیت تجربه میدانی برای یک مهندس عمران
مهندسان عمران مغز اصلی پروژه های پر پیچ و خم ساخت و ساز هستند که نقشه های انتزاعی را به واقعیت های ملموس تبدیل می کنند. صلاحیت آنها در جنبه های عملی حرفه خود یک بازی را تغییر می دهد. اما چگونه این صلاحیت را کسب می کنند؟
صلاحیت ها و مسیر شغلی مهندسی عمران غرق در نوآوری، خلاقیت و دقت است. اما این مسیر، نقشی بیش از یک دانش نظری است. کاربرد این نظریه ها در سناریوهای دنیای واقعی به همان اندازه حیاتی است. این مقاله اهمیت تجربه میدانی در صنعت ساخت و ساز را برای مهندسان عمران و چگونگی شکل دادن به حرفه آنها روشن می کند.
- ارتباط تجربه میدانی: برای درک بهتر اهمیت تجربه میدانی در ساخت و ساز به عنوان یک مهندس عمران، این قیاس را در نظر بگیرید. یک کارآموز شناگر را در نظر بگیرید، مهم نیست که چند کتاب در مورد شنا می‌خوانید یا چند ویدیو تماشا می‌کنید، یادگیری واقعی زمانی شروع می‌شود که در آب شیرجه می‌زنید. به طور مشابه، نظریه مهندسی عمران می تواند پایه و اساس را فراهم کند، اما تجربه میدانی واقعاً یک مهندس را می سازد. تجربه میدانی درک عمیقی از مصالح ساختمانی، خواص آنها و نحوه تعامل آنها را تقویت می کند. این چیزی است که کتاب های درسی به تنهایی نمی توانند ارائه دهند. دیدن این مواد در عمل، مشاهده رفتار آنها در شرایط مختلف و درک کاربردهای عملی آنها بسیار ارزشمند است.
- ایجاد مهارت های حل مسئله: تجربه میدانی همچنین مهارت های حل مسئله یک مهندس عمران را تقویت می کند. در شلوغی یک سایت ساخت و ساز، هر لحظه ممکن است چالش های غیرمنتظره ای ظاهر شوند. از شرایط جوی پیش‌بینی‌نشده که بر زمان‌بندی پروژه‌ها تا شرایط غیرقابل پیش‌بینی سایت یا مسائل طراحی تأثیر می‌گذارد، تجربه میدانی مهندسان عمران را در معرض چنین پیچیدگی‌هایی قرار می‌دهد و ظرفیت آنها را برای ابداع راه‌حل‌های در محل افزایش می‌دهد.
- تقویت همکاری تیمی: علاوه بر این، تجربه میدانی نقشی اساسی در تقویت همکاری تیم ایفا می کند. پروژه های مهندسی عمران شامل چندین ذینفع مانند معماران، پیمانکاران، نقشه برداران و غیره می شود. این امر مستلزم ارتباط و همکاری یکپارچه است. تجربه میدانی مهندسان عمران را با این مهارت‌های نرم ضروری که برای اجرای موفق پروژه ضروری هستند، مجهز می‌کند.
- درک انطباق با مقررات: یک مزیت اغلب نادیده گرفته شده و در عین حال حیاتی از تجربه میدانی، درک انطباق با مقررات است. پیمایش قوانین ساختمان، استانداردهای ایمنی و مقررات زیست محیطی بخش مهمی از کار است. کسب تجربه میدانی در رسیدگی به این جنبه ها به صلاحیت و اعتبار یک مهندس عمران می افزاید.
- تغییر به سوی پذیرش فناوری: صنعت ساخت و ساز در حال حاضر شاهد تغییر به سمت پذیرش فناوری است. از مدل سازی اطلاعات ساختمان (BIM) گرفته تا هواپیماهای بدون سرنشین، روباتیک و هوش مصنوعی، ساخت و سازهای مدرن نوآوری های تکنولوژیکی را در بر می گیرند. تجربه میدانی به مهندسان عمران درکی از نحوه استفاده و انطباق با این فناوری‌ها را می‌دهد، که برای مرتبط ماندن در این صنعت به سرعت در حال تحول بسیار مهم است.
- منحنی یادگیری و ایجاد اعتماد: مزیت قابل توجه تجربه میدانی در ساخت و ساز برای مهندسان عمران، منحنی یادگیری رو به جلوی آن است. فرصت یادگیری از متخصصان با تجربه و کار بر روی پروژه های مختلف به رشد سریع تبدیل می شود. علاوه بر این، غلبه بر چالش‌های زندگی واقعی، اعتماد به نفس را ایجاد می‌کند و آنها را به حرفه‌ای انعطاف‌پذیر تبدیل می‌کند که آماده پذیرفتن نقش‌ها و مسئولیت‌های بزرگ‌تر هستند.
- نقش تجربه میدانی در ساخت و ساز پایدار: امروزه، جهان به سمت شیوه های پایدار می چرخد و ساخت و ساز نیز از این قاعده مستثنی نیست. مهندسان عمران به طور فزاینده ای وظیفه ساخت پروژه های سازگار با محیط زیست، کارآمد و پایدار را بر عهده دارند. تجربه میدانی مهندسان را با درک عملی از این روش ها و فناوری ها مجهز می کند. این رویکردهای پایدار می توانند پیچیده باشند و شامل استفاده از مواد و روش های غیر متعارف باشند. مهندسان عمران با به دست آوردن تجربه میدانی در ساخت و ساز پایدار، می توانند مهارت های خود را گسترش دهند و به طور مؤثرتری در این تغییر جهانی به سمت پایداری مشارکت کنند.
- مدیریت ریسک و رویه های ایمنی: مدیریت ریسک و رویه‌های ایمنی جنبه‌های مهم دیگری هستند که در آن تجربه میدانی حیاتی می‌شود. یک سایت ساخت و ساز می تواند چندین خطر بالقوه را به همراه داشته باشد و کاهش این خطرات ضروری است. در حالی که دانش نظری درک خطرات بالقوه را فراهم می کند، تجربه میدانی به مهندسان می آموزد که چگونه این خطرات را شناسایی، پیشگیری و مدیریت کنند. تجربه پروتکل های ایمنی در عمل، درک تفاوت های ظریف خطرات خاص سایت، و یادگیری استراتژی های موثر برای مدیریت آنها، تجربیاتی هستند که فقط میدانی می تواند ارائه دهد. این نه تنها ایمنی پروژه را بهبود می بخشد، بلکه به مهندسان عمران کمک می کند تا حرفه ای کامل شوند.
- نظارت تا مدیریت: نظارت بخشی ضروری از مشخصات شغلی یک مهندس عمران است. آنها باید بر کار تکنسین ها، کارگران ساختمانی و سایر مهندسان نظارت کنند. تجربه میدانی به مهندسان درکی از چالش های تیمشان می دهد و این همدلی می تواند به رهبری موثر تبدیل شود. مهندسان عمران تجربه میدانی به دست می آورند و مهارت های مدیریت و رهبری را توسعه می دهند. آنها یاد می گیرند که چگونه به تیم ها انگیزه بدهند، منابع را مدیریت کنند و پروژه ها را به سوی تکمیل موفقیت آمیز هدایت کنند. این انتقال از سرپرستی به مدیریت یک پله حیاتی در حرفه یک مهندس عمران است و تجربه میدانی آن را تسهیل می‌کند.
اهمیت تجربیات عملیاتی در آموزش مهندسی عمران
دانش جویانی مهندسی عمران معمولاً بخش تئوری را در کلاس یاد می‌گیرند، اما اگر مدرس تجربه‌ای در صنعت نداشته باشد، ممکن است در رابطه تئوری با عمل دچار مشکل شوند. فارغ التحصیلان مهندسی زمانی که توسط مدرسان دوره عمران که هم تجربه آکادمیک و هم تجربه عملی دارند آموزش ببینند، می توانند سود بیشتری ببرند. یک مربی با تجربه در صنعت می تواند دانش آموزان را برانگیزد، آنها را قادر سازد تا آنچه را که در کلاس آموخته اند با دنیای واقعی مرتبط کنند، و به آنها اجازه دهد تا شروع به توسعه قضاوت مهندسی خود کنند، که برای عملکرد موفقیت آمیز مهندسی عمران ضروری است. این مقاله اهمیت تجربه عملی در آموزش مهندسی عمران، مشکلات پیش روی تدریس عملی و شیوه های موفق در تدریس عملی را مورد بحث قرار می دهد.
فارغ التحصیلان مهندسی باید بیاموزند که مسائل مهندسی عمران را نمی توان تنها با تحلیل ریاضی حل کرد. آنها باید درک کنند که قضاوت و ادراک مهندسی بسیار مهم است. باید به دانشجویان مهندسی عمران آموزش داده شود که چگونه قضاوت مهندسی را برای اندازه عناصر، ابعاد مورد انتظار، کمیت‌ها، مقادیر و حس تناسب توسعه دهند که به آنها کمک می‌کند تا نتایج محاسبات را در مقابل معقول بودن قضاوت کنند. دانش‌آموزان می‌توانند این مهارت‌ها را با کمک مربیانی که تجربه علمی و عملی دارند، از طریق مثال‌های مصور، مثال‌های واقعی، کار میدانی و موارد ساده پروژه‌های طراحی، توسعه دهند.
اهمیت دانش عملی در مهندسی عمران
- تجربه عملی: دانش عملی به دانش‌آموزان و مهندسان کمک می‌کند تا بفهمند چگونه مفاهیم نظری را که در کلاس یاد می‌گیرند می‌توانند در موقعیت‌های دنیای واقعی به کار ببرند. تجربه عملی در سایت‌های ساخت‌وساز، آزمایشگاه‌ها و سایر تنظیمات عملی به آنها کمک می‌کند تا مهارت‌های حیاتی مانند حل مسئله، ارتباط، کار گروهی و رهبری را توسعه دهند.
- مهارت‌های حل مسئله بهبود یافته: دانش عملی مهندسان را قادر می‌سازد تا مشکلات را شناسایی کرده و راه‌حل‌ها را سریع و مؤثر بیابند. هنگامی که مهندسان در معرض پروژه های دنیای واقعی قرار می گیرند، می توانند پیامدهای عملی کار خود را ببینند، که به نوبه خود به آنها کمک می کند تا مهارت های حل مسئله بهتری را توسعه دهند.
- درک بهتر خواص مواد: تجربه عملی در مهندسی عمران به مهندسان اجازه می دهد تا خواص مواد مختلف و نحوه عملکرد آنها را در شرایط مختلف درک کنند. این دانش برای انتخاب مواد مناسب برای یک پروژه خاص بسیار مهم است.
- مهارت های فنی بهبود یافته: تجربه عملی این فرصت را برای مهندسان فراهم می کند تا مهارت های فنی خود را در زمینه هایی مانند نقشه برداری، تکنیک های ساخت و ساز و آزمایش های آزمایشگاهی تقویت کنند.
- درک بهتر مقررات صنعت: مهندسان عمران باید از مقررات، استانداردها و آیین نامه های مختلف صنعت که بر کارشان حاکم است آگاه باشند. تجربه عملی به آنها کمک می‌کند بفهمند این مقررات چگونه در پروژه‌های دنیای واقعی اعمال می‌شود و چگونه در کار خود به آنها پایبند باشند.
در نتیجه، دانش عملی برای مهندسان عمران ضروری است تا در حرفه خود موفق شوند. این تجربه عملی را برای آنها فراهم می کند، به بهبود مهارت های حل مسئله آنها کمک می کند و درک آنها از مقررات صنعت را از جمله مزایای دیگر افزایش می دهد.
مشکلات پیش روی آموزش عملی
هدف از تدریس مهندسی، توسعه توانایی های دانشجویان در تجزیه و تحلیل، طراحی، مدیریت، و قضاوت مهندسی و تعمیق درک آنها از مبانی مهندسی، علاوه بر تأیید تئوری تدریس در کلاس درس است. در حال حاضر تدریس عملی مهندسی عمران عمدتاً در بسیاری از دانشگاه ها دارای مشکلات زیر است:
- بسیاری از دانشجویان مهندسی برخی دروس از جمله دروس طراحی را به دلایل متعددی دشوار می‌دانند، اغلب مدرسان فاقد تجربه عملی لازم برای ارتباط اصولی با تمرین و ارائه مثال‌های واقعی هستند. در نتیجه دانش آموزان نمی توانند نظریه را با عمل ربط دهند و دانش خود را برای حل مسائل عملی به کار گیرند.
- فقدان کامپیوترهای مجزا و جدیدترین نرم افزارهای مهندسی مورد استفاده در صنعت، یک مشکل اساسی در هنگام تلاش برای ادغام آموزش عملی در یک دوره خاص است. هزینه سخت افزار و نرم افزار معمولاً بسیار بالا است به خصوص در مورد اندازه های کلاس بزرگ. برخی از دانشگاه ها به دلیل کمبود بودجه و کمبود تکنسین های متخصص نمی توانند آزمایشگاه راه اندازی کنند. این شرایط باعث می شود که درک دانشجویان از مبانی مهندسی تنها در تئوری باقی بماند.
- در بیشتر روش های سنتی تدریس، دانش آموزان برای کسب نتایج معین، اصول را طبق مراحل معین مطالعه می کنند. دانش آموزان به ندرت مستقل فکر می کنند، یا حتی نمی توانند بپرسند چرا، که پرورش نوآوری و خلاقیت آنها را دشوار می کند.
بنابراین، اصلاح روش‌های تدریس فعلی برای یافتن شیوه‌های تدریس عملی بهتری که نیازهای توسعه اجتماعی را برآورده می‌کند، ایجاد پایه‌ای محکم برای مهندسین آموزش‌دیده، واجد شرایط و با استعداد با قابلیت‌های نوآوری و ایجاد انگیزه در علاقه‌مندی دانش‌آموزان ضروری است. ممکن است.
آموزش عملی موفق
مثال‌های واقعی، مطالعات موردی و پروژه‌ها باید بخش عمده‌ای از فرآیند تدریس باشند. آنها باید طوری آماده شوند که دانش آموزان بتوانند بر اساس ویژگی های خود و البته ویژگی های خود درس بخوانند. پس از اعمال، این روش‌های تدریس عملی نگرش دانشجویان را نسبت به دوره بهبود می‌بخشد، دانش‌آموزان را برای شرکت فعال در درس خواندن راهنمایی می‌کند و رشد آنها را به حداکثر می‌رساند. در بخش زیر روش های مختلف تدریس عملی ذکر شده است. بسته به شرایط خاص دروس تدریس شده می توان از این روش ها استفاده کرد.
وقتی دروس مهندسی توسط مدرسانی که هم تجربه آکادمیک و هم تجربه عملی دارند تدریس می شود، دانشجویان می توانند درک بیشتری از موضوع داشته باشند. استفاده از مطالعات موردی و پروژه های زندگی واقعی دانش آموزان را قادر می سازد آنچه را که در کلاس آموخته اند با دنیای واقعی مرتبط کنند. همچنین به آنها اجازه می دهد تا شروع به توسعه مهارت مهندسی خود کنند، که برای عملکرد موفق مهندسی عمران ضروری است.
بهتر است که تجربه یادگیری را به زمانی به یاد ماندنی برای دانش آموزان تبدیل کنیم تا آنچه و چگونه آموخته اند در حافظه و تمرین آنها در آینده به کار گرفته شود. هنگام بحث در مورد تأثیر دوره های تدریس شده با فارغ التحصیلان مهندسی، آنها اشاره می کنند که محتوای دروسی را که در آموزشگاه فنی به آنها آموزش داده ایم و اینکه چگونه به آنها کمک کرده تا مهندسان بهتری باشند را به خاطر می آورند. این روش ها نیازهای یادگیری دانش آموزان را برآورده می کند و تجربیات عملی را برای آنها فراهم می کند که آنها را برای آینده خود به عنوان مهندس عمران آماده می کند.
کاربرد همه جانبه روش‌های آموزشی ذکر شده در این مقاله، شور و شوق دانش‌آموزان را برمی‌انگیزد، توانایی‌های عملی آنها را بهبود می‌بخشد و توانایی دانش‌آموزان را در تجزیه و تحلیل و حل مسائل افزایش می‌دهد. لازم به ذکر است که این روش ها به دلیل تفاوت های تک تک دانش آموزان تاثیرات متفاوتی بر دانش آموزان دارد. در نهایت، برای همگام شدن با سرعت پیشرفت رشته مهندسی عمران و تربیت مهندسان کاربردی تر برای جامعه، باید تکنیک های مختلف را ادامه داد و به یادگیری و کاوش ادامه داد.
آموزش مطالعه موردی
در مورد مهندسی عمران که یک رشته بسیار کاربردی است، هر مطالعه موردی یک مورد آموزشی خوب است. در آموزش مطالعه موردی، مربیان مورد خاص عملی را نشان می‌دهند، توضیح می‌دهند و دانش‌آموزان را قادر می‌سازند تا با کار بر روی تجزیه و تحلیل و طراحی این مطالعه موردی، اصولی را که در کلاس آموخته‌اند، تمرین کنند. این رویکرد می تواند درک دانش آموزان را افزایش دهد و اثربخشی تدریس را بهبود بخشد. در حال حاضر آموزش موردی در تدریس عملی دروس مهندسی حمل و نقل پذیرفته می شود. بحث های گروهی را می توان در بیشتر مطالعات موردی نیز پذیرفت. مطالعات موردی توسعه‌یافته باید با دانش‌آموزان با ویژگی‌های مختلف تطبیق داده شود، شور و شوق مطالعه دانش‌آموزان را به طور کامل تحریک کند، تا حد امکان به دانش‌آموزان کمک کند تا دانش کلاس را عمیقاً درک کنند، و کیفیت مهندسی و توانایی نوآوری خود را توسعه دهند.
- ابزارهای تحلیل: انتخاب یک ابزار کاربردی یک عامل کلیدی برای اجرای مفاهیم تدریس عملی است. به منظور بهره مندی از مطالعات موردی، آنها باید با استفاده از ابزار تحلیل عملی یا نرم افزار مورد استفاده در صنعت تکمیل شوند تا دانشجویان بتوانند از این فرآیند بهره مند شوند. ابزار یا نرم افزار تجزیه و تحلیل باید با دقت انتخاب شود. به عنوان مثال، در مهندسی حمل و نقل، دو نرم افزار اصلی مورد استفاده در مهندسی عمران، Civil3D و آموزش اتوکد AutoCAD هستند. هر دو نرم افزار دارای تمام ویژگی های مورد نیاز برای انجام وظایف محوله به دانش آموزان هستند و می توانند نقشه های ساخت و ساز بزرگراه را طراحی و تولید کنند.پشتیبانی مشتری برای ارائه آموزش مناسب و آموزش دقیق به مربیان و گاهی اوقات دانش آموزان در دسترس است. اتوکد یکی از قدرتمندترین نرم افزارهای طراحی بزرگراه موجود در بازار است. مدیریت و ارتقا و ترکیب این نرم افزار با سایر سخت افزارها و نرم افزارهای موجود آسان است. با تجهیز آزمایشگاه ها به نرم افزار، تمرین مکرر بعد از کلاس برای دانش آموزان آسان می شود.
- تکالیف گروهی: این رویکرد را می توان برای تمرینات آزمایشگاهی که به تجهیزات آزمایشگاهی، نرم افزار و عملیات تکراری نیاز دارند، استفاده کرد. مربی موضوع را برای آزمایشگاه تعیین می کند، دانش آموزان گروه های خود را آزادانه تشکیل می دهند و هر گروه یک رهبر را انتخاب می کند که مسئول مدیریت تیم است. این رویکرد همچنین مشکل کمبود تجهیزات و نرم افزارهای آزمایشگاهی را حل خواهد کرد. علاوه بر این، توانایی انطباق با کار در تیم در آینده را نیز بهبود می بخشد.
- پروژه های واقعی: استفاده از پروژه های واقعی یک روش عملی برای دانش آموزان است تا آموخته های خود را در کلاس به کار گیرند. ابتدا وظایف پروژه به دانش آموزان داده می شود و مربی با توجه به اهداف آموزشی و محتوای آموزشی نیازهای اولیه پروژه را در اختیار دانش آموزان قرار می دهد. ثانیاً، مربیان دانش‌آموزان را سازماندهی می‌کنند تا در مورد وظایف مختلف پروژه کار عملی نمایند و در مورد وظایف مختلف بحث کنند و راه‌هایی برای تکمیل هر کار بیابند. در این حالت دانش آموزان دانش خود را برای یافتن راه حل های مختلف به کار می گیرند. سوم، دانش آموزان راه حل های پیشنهادی خود را برای بحث و تایید به مربی معرفی می کنند. در نهایت، مربی مسائل ارائه شده توسط دانش آموزان را بررسی می کند و سپس به دانش آموزان راهنمایی می کند که چگونه ادامه دهند.
نتیجه گیری
تجربه میدانی سنگ اصلی پیشرفت شغلی یک مهندس عمران است. این صنعت نیازمند متخصصانی با درک نظری و مهارت‌هایی است که این دانش را به صورت عملی به کار گیرند. چه یک مهندس عمران مشتاق یا یک پیشکسوت صنعت باشید، به یاد داشته باشید که هر روزی که در میدان عملی سپری می‌کنید به زرادخانه مهارت‌های شما می‌افزاید و شما را به یک مهندس غیرقابل جایگزین برای دنیای ساخت‌وساز تبدیل می‌کند.
چالش ها را بپذیرید، از تجربیات خود بیاموزید و به تقویت مهارت های خود ادامه دهید. سفر ممکن است سخت باشد، اما تجربیات آن بسیار ارزشمند است. زیرا در طرح بزرگ مهندسی عمران، ترکیب دانش آکادمیک و تجربه میدانی واقعاً یک مهندس عمران موفق را شکل می دهد.
منابع:
https://www.indeed.com/career-advice/finding-a-job/what-is-operation-engineering
https://www.qscience.com/content/papers/10.5339/qproc.2014.wcee2013.24?crawler=true
https://www.constructionplacements.com/importance-field-experience-construction-civil-engineering/
https://www.linkedin.com/pulse/importance-practical-knowledge-civil-engineering-j-sura
