آشنایی با استانداردهای تهویه مطبوع و تاسیسات

داده های بررسی مصرف انرژی ساختمان های تجاری در سال 2012 (CBECS) نشان می دهد که ایالات متحده 6963 تریلیون Btu انرژی تولید شده برای ساختمان های تجاری مصرف می کند. و این یعنی 44 درصد از انرژی ساختمان های تجاری سهم مصرف تهویه مطبوع و تبرید است. داده های نظرسنجی ملی نشان می دهد که تقریباً 50٪ از انرژی HVAC برای اهداف خنک کاری، تهویه مطبوع و تبرید استفاده می شود.

در این زمینه تلاش‌های بسیاری برای کاهش مصرف انرژی منجر به توسعه کدها و استانداردهای انرژی برای ایجاد حداقل الزامات کارایی برای ساخت‌وسازهای جدید، الحاقات ساختمان‌ها و نوسازی شد. ارائه سرمایش راحت و بهره وری انرژی در ساختمان های غیرمسکونی یک وظیفه دائمی برای مهندسان آموزشگاه فنی و طراحان است زیرا آنها باید به طور فزاینده ای بر روی قوانین ساختمان های کم مصرف و ساختمان های با کارایی بالا تمرکز کنند. تاثیر انرژی ساختمان با تصمیمات اولیه طراحی، عملیات و بودجه پروژه مالک تعیین می شود. کدها و استانداردهای انرژی به طراحان دستورالعمل هایی برای اعمال حداقل صرفه جویی در انرژی از طریق طراحی کارآمد و اجرای فناوری های مختلف تجهیزات ارائه می دهند.

کدها و استانداردهای تهویه مطبوع

طراحان در صنعت HVAC باید با کدها و استانداردها آشنا باشند. استانداردها حداقل الزامات فنی، رویه ها، دستورالعمل ها و دستورالعمل های مورد توافق صنعت را برای مهندسان، طراحان یا سازندگان تعریف می کنند. همچنین این کدها حداقل استاندارد مراقبت در صنعت را ایجاد می کنند. استانداردها در ایالات متحده عمدتاً استانداردهای اجماع داوطلبانه هستند، به این معنی که آنها به طور منظم حفظ می شوند و از طریق یک فرآیند اجماع توسعه می یابند. نمونه‌هایی از سازمان‌های صنعتی که استانداردهای اجماع داوطلبانه را توسعه می‌دهند عبارتند از ASHRAE، انجمن ملی پیمانکاران ورق‌های فلزی و تهویه مطبوع (SMACNA)، NFPA و IEEE.

در مقابل، کد استانداردی (AHJ)  موجود است که توسط یک مرجع دارای صلاحیت به قانون وضع شده است به طوری که یک طراح از نظر قانونی ملزم به رعایت آن استاندارد است. این کد همچنین ممکن است شامل ارجاعاتی به استانداردهای اضافی باشد که می توانند اجرا شوند. این رویه «ادغام با مرجع» نامیده می شود. یک AHJ ممکن است استاندارد را برای گنجاندن یا حذف الزامات، مانند اضافه کردن شکل‌ها، نمودارها یا جداول اصلاح کند، یا زبان استاندارد را اصلاح کند

در ایالات متحده، وزارت انرژی (DOE) طبق قانون حفاظت از انرژی و تولید موظف است از توسعه کد انرژی پشتیبانی، ارزیابی و مشارکت داشته باشد که توسط ASHRAE و شورای بین‌المللی کد (ICC) مدیریت می‌شود. فعالیت‌های DOE شامل ارزیابی انرژی و منافع هزینه مرتبط با تغییرات استاندارد ASHRAE 90.1: استاندارد انرژی برای ساختمان‌ها به استثنای ساختمان‌های مسکونی کم‌مرتبه و کد بین‌المللی صرفه‌جویی در انرژی (IECC) است. DOE استاندارد ASHRAE 90.1 را به عنوان استاندارد مرجع برای بهره وری انرژی در ساختمان های تجاری و IECC به عنوان استاندارد مرجع برای بهره وری انرژی در ساختمان های مسکونی ارزیابی می کند.

استاندارد IECC و ASHRAE 90.1 به سیستم‌های ساختمانی مانند پوشش ساختمان، روشنایی (خارجی و داخلی)، حداقل راندمان تجهیزات HVAC، سیستم‌های HVAC، گرمایش آب سرویس، و کنترل‌های سیستم می‌پردازد. استانداردها همچنین حداقل بازده انرژی و الزامات طراحی سیستم را تعیین می کنند. هر دو مرجع زبان کد را برای افزایش پذیرش حالت و بهبود قابلیت اجرا پذیرفته اند.

علاوه بر کدها و استانداردهای ذکر شده قبلی، منابع زیر ممکن است راهنمایی و توصیه های بیشتری برای طراحی سیستم ساختمانی با کارایی بالا ارائه دهد.

 استاندارد ASHRAE 189.1 استاندارد برای طراحی ساختمانهای سبز با کارایی بالا

این استاندارد ممکن است برای ساخت و سازهای جدید، الحاقات و نوسازی ساختمان ها اعمال شود. اگر استاندارد ASHRAE 189.1 برای تلاش طراحی استفاده شود، حداقل الزامات طراحی سیستم و الزامات کارایی تجهیزات ارائه شده در آن استاندارد جایگزین الزامات ارائه شده در استاندارد ASHRAE 90.1 می شود. به عنوان مثال، استاندارد ASHRAE 90.1 به تهویه کنترل تقاضا (DCV) برای مناطق پر اشغال سیستم‌هایی با یک یا چند ویژگی نظیر اکونومایزر سمت هوا، دمپر تعدیل‌کننده خودکار هوای بیرون (OA)، یا جریان هوای بیرون بیشتر از 3000 cfm نیاز دارد، استاندارد ASHRAE 189.1 الزامات DCV را برای گنجاندن سیستم‌هایی با جریان هوای بیرونی بیش از 1000 cfm بازبینی می‌کند و در نتیجه پتانسیل فرصت‌های صرفه‌جویی در انرژی را افزایش می‌دهد. طراحان ممکن است راهنمای کاربر استاندارد ASHRAE 189.1 را مفید بدانند زیرا مطالب توضیحی را ارائه می دهد که بیشتر در مورد الزامات و اهداف استاندارد ASHRAE 189.1 توضیح می دهد.

سری راهنمای طراحی انرژی پیشرفته ASHRAE (AEDG) همچنین توصیه‌های طراحی و بهره‌وری انرژی را برای انواع ساختمان‌ها بر اساس بهبود الزامات استاندارد ASHRAE 90.1 ارائه می‌دهد. در حالی که سری AEDG بر اساس نسخه‌های قبلی استاندارد ASHRAE 90.1 توسعه داده شده است، توصیه‌ها همچنان می‌توانند برای ساختمان‌های طراحی‌شده بر اساس ASHRAE 90.1-2013 برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی اعمال شوند. این راهنماها توصیه‌هایی در مورد پوشش ساختمان، سیستم‌های روشنایی، سیستم‌های HVAC، گرمایش آب سرویس، و بارهای پلاگین و فرآیند مرتب شده بر اساس منطقه آب و هوایی ارائه می‌دهند. حتی اگر AEDG ها بر ساخت و سازهای جدید متمرکز شده اند، توصیه ها را می توان برای نوسازی اعمال کرد. در حالی که بسیاری از توصیه‌های AEDG به سادگی بین سیستم‌ها را انتخاب می‌کنند، مالک باید وارد فرآیند طراحی شود تا اطمینان حاصل شود که اهداف پروژه برآورده شده‌اند و کارکنان تعمیر و نگهداری تخصص لازم برای سرویس‌دهی به سیستم‌ها را دارند.

بهره وری انرژی

طراحی و استفاده از تجهیزات HVAC با کارایی بالا می تواند منجر به صرفه جویی قابل توجهی در مصرف انرژی و هزینه شود. هر رشته طراحی دارای الزامات طراحی خاصی است که برای مطابقت با کد باید رعایت شود. هر رشته طراحی همچنین ممکن است با فرصت های مختلفی برای صرفه جویی در انرژی در طول مرحله طراحی ارائه شود. باید توجه داشت و درک کرد که صرفه جویی در انرژی در یک رشته ممکن است باعث افزایش یا کاهش صرفه جویی و فرصت ها در رشته دیگر شود. این تعامل نه تنها در مورد سیستم های HVAC، بلکه در مورد سیستم روشنایی، و اگر تحت کنترل تیم طراحی باشد، انتخاب تجهیزات اداری نیز صدق می کند. به دلایل فوق، اعضای تیم طراحی باید به طور موثر هدف طراحی و موارد هماهنگی مورد نیاز را در طول فرآیند طراحی به اشتراک بگذارند.

اولین قدم در طراحی هر سیستم و آموزش تهویه مطبوع کارآمد و موثر، تصمیم گیری در مورد اهداف انرژی در مراحل اولیه طراحی است. چه پروژه ساخت و ساز جدید باشد یا یک بازسازی، درک کامل نیازهای پروژه مالک و محدودیت های بودجه بسیار مهم است. این اغلب از طریق یک سند “مبنای طراحی” انجام می شود که به وضوح درک تیم طراحی از الزامات مالک، اهداف پروژه برای بهره وری انرژی، و اهداف دستیابی یا فراتر از حداقل الزامات کد طبق دستورالعمل های مالک را نشان می دهد. این تصمیمات اولیه انتخاب سیستم ها و تجهیزات HVAC را هدایت می کند. ساختمانی که حداقل الزامات کد انرژی را برآورده می کند، دارای استراتژی و اجزای سیستم HVAC متفاوتی نسبت به ساختمانی است که 30٪ صرفه جویی در انرژی فراتر از حداقل کد را به دست می آورد. علاوه بر این، طراحی‌های بسیار کارآمد با استفاده از سیستم‌های HVAC با کارایی بالا، در مقایسه با طرح‌های معمولی، اغلب نیازمند تلاش و همکاری بیشتر اعضای تیم طراحی هستند.

استانداردهای ایمنی تهویه مطبوع برای تجهیزات

به دلیل نگرانی های زیست محیطی، انتخاب مبرد برای سیستم های گرمایش، تهویه، تهویه مطبوع و تبرید (HVAC/R) به طور قابل توجهی پیچیده تر شده است. هیدروفلوئوروکربن ها (HFCs) در ابتدا به عنوان جایگزینی برای کلروفلوئوروکربن های مخرب لایه ازن (CFC) و هیدروکلرو فلوئوروکربن ها (HCFCs) معرفی شدند. با این حال، HFCها گازهای گلخانه ای هستند و در بیشتر کشورها محدودیت استفاده دارند. در نتیجه، صنعت توجه خود را به مبردهایی معطوف کرده است که پتانسیل گرمایش جهانی (GWP) پایینی دارند. قبل از سال 1990، بیشتر مبردها غیرقابل اشتعال در نظر گرفته می شدند، اما در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 نگرانی ها در مورد لایه ازن و محیط زیست باعث شد که صنعت از مبردهای سنتی دور شود و به سمت جایگزین های GWP پایین تر، که ویژگی های اشتعال پذیری بالاتری دارند، شروع شود. .

تا سال 2010، افزایش علاقه به مبردهایی که قابل اشتعال هستند، نیاز به الزامات استفاده ایمن را در طیف وسیعی از محصولات HVAC/R ایجاد کرد. در پاسخ، UL یک گروه وظیفه مشترک مبرد قابل اشتعال برای توسعه چنین الزاماتی ایجاد کرد. این گروه کاری مشترک عمدتاً متشکل از کارشناسان فنی از سایر پنل‌های فنی استانداردهای UL (STPs) آشنا با فرآیند بازنگری استانداردهای UL و همچنین ذینفعان علاقه‌مند آگاه در این موضوع بود. از طریق کار این گروه وظیفه مشترک، به طور فزاینده ای آشکار شده است که خطرات مرتبط با مبردهای GWP پایین، نیازمند طرح های کاهش متمرکز و متفکرانه برای اطمینان از استفاده ایمن از آنها است. یکی از این خطرات اشتعال پذیری است که توسط ASHRAE 34 برای مبردهای کلاس 2L، 2 و 3 تعریف شده است.

ASHRAE 34، تعیین و طبقه‌بندی ایمنی مبردها، روش کوتاهی را برای نام‌گذاری مبردها توصیف می‌کند و طبقه‌بندی ایمنی را بر اساس داده‌های سمیت و اشتعال‌پذیری به مبردها اختصاص می‌دهد.

ASHRAE 15، استاندارد ایمنی برای سیستم های تبرید، رویه هایی را برای عملیات تجهیزات و سیستم ها در هنگام استفاده از مبردها ایجاد می کند. رویکرد فعلی برای محدود کردن خطرات مرتبط با مبردهای 2L، 2 و 3 در کدها و استانداردها بر دو اصل اصلی استوار است: محدود کردن شارژ مبرد، یا شناسایی و سپس تهویه فضا در صورت شناسایی نشتی.

طراحی سیستم تاسیساتی با استفاده از استاندارد ها

برای هر پروژه جدید ساخت و ساز یا نوسازی، دانش جامع از محیط ساختمان بسیار مهم است. بسیاری از مولفه ها بر بارهای HVAC و مصرف انرژی تأثیر می گذارند، از جمله پوشش ساختمان، فنستراسیون (لعاب و درها)، روشنایی، توالی عملیات. استاندارد IECC و ASHRAE 90.1 مستلزم تعیین بارهای گرمایشی و سرمایشی ساختمان بر اساس استاندارد ASHRAE 183 یا “روش محاسباتی معادل تایید شده” است. استاندارد 183 روش ها و دستورالعمل هایی را برای توسعه محاسبات بار HVAC ساختمان ارائه می دهد. لازم به ذکر است که محاسبات بار گرمایش و سرمایش با مدل سازی انرژی ساختمان یکسان نیست. مدل‌های انرژی، نیازهای انرژی طراحی پیشنهادی را هنگامی که سیستم در طول سال کار می‌کند، تحلیل می‌کند. محاسبات بار، انرژی را اندازه گیری می کند که سیستم HVAC باید برای حفظ شرایط طراحی، به منطقه اضافه یا حذف کند.

محاسبات دقیق بار HVAC در دوره های آموزشی مهندسی فرآیند منجر به تجهیزات با اندازه مناسب می شود. ابزارهای مدرن تجزیه و تحلیل بار به کمک رایانه به طراح این امکان را می دهد که با حذف بسیاری از عدم قطعیت ها، مانند تنوع، بارهای تجهیزات، سایه و آب و هوا، بزرگی بیش از حد را کاهش دهد. طراحان باید فاکتورهای ایمنی تجهیزات را با دقت در نظر بگیرند یا اصلاً از آنها استفاده نکنند تا از تجهیزات بیش از حد غیر ضروری جلوگیری کنند. برای مثال، اعمال ضریب ایمنی برای بار محاسبه‌شده ساختمان زمانی که فرض می‌شود بار در گرم‌ترین روز طراحی آب و هوا با همه مناطق در شرایط اوج، همه چراغ‌ها روشن، همه تجهیزات در حال کار، و هر اتاق اشغال شده است، اتفاق می‌افتد، غیرمنطقی است. حداکثر تعداد سرنشینان مجاز توسط کد آتش نشانی (شغل بیشتر از حد معقول). تجهیزات بزرگ ممکن است با کارایی کمتر و هزینه سرمایه بالاتری کار کنند. این بر بودجه پروژه و هزینه عملیاتی مالک تأثیر می گذارد. علاوه بر این، تجهیزات خنک کننده بزرگ ممکن است بیش از حد چرخش کنند یا به طور موثر رطوبت را از بین نبرند.

هر دو استاندارد IECC و ASHRAE 90.1 حداقل استانداردهای راندمان تجهیزات را برای همه تجهیزات HVAC الزامی می کنند. این حداقل راندمان نشان دهنده بدترین تجهیزات قانونی مجاز در طراحی است. طراحان باید روابط کاری خود را با نمایندگان سازنده به عنوان ابزاری برای استفاده از آنها به عنوان منبع در طول فرآیند طراحی ایجاد و حفظ کنند. بررسی AEDG ممکن است ایده ای برای افزایش بازده تجهیزات خنک کننده بر اساس جداول خاص آب و هوا برای بررسی ارائه دهد.

طراحان هنگام انتخاب تجهیزات خنک کننده نیز باید موارد دیگری را نیز در نظر بگیرند. سیستم های خنک کننده HVAC به گونه ای اندازه می شوند که شرایط خنک کننده طراحی را برآورده کنند که از نظر هواشناسی 1٪ تا 2٪ (88 تا 175 ساعت در سال) در سال رخ می دهد. این بدان معناست که سیستم‌ها داری حداقل 98 تا 99 درصد (8585 تا 8672 ساعت در سال) ظزفیت بزرگ‌تری هستند. در نتیجه، سیستم های خنک کننده تقریباً هرگز با بار طراحی کامل کار نمی کنند. سیستم های معمولی با 50 درصد یا کمتر از حداکثر ظرفیت نامی خود کار می کنند. این امر باعث می شود که عملکرد تجهیزات با بار جزئی برای اندازه تجهیزات خنک کننده مورد توجه حیاتی قرار گیرد.

انتخاب تجهیزات و سیستم ها باید به گونه ای باشد که بتوانند در بار جزئی به طور موثر عمل کنند، مانند سیستم کد مورد نیاز زیر:

1. سیستم های فن حجم هوای متغیر (VAV) با درایو سرعت متغیر و کنترل های تنظیم مجدد فشار استاتیک
2. سیستم های پمپ ظرفیت متغیر با سیستم های پمپ دور متغیر با کنترل های تنظیم مجدد فشار
3. سیستم های چیلر ظرفیت متغیر با کمپرسورهای سرعت متغیر
4. سیستم های برج خنک کننده ظرفیت متغیر با فن های سرعت متغیر و کنترل های تنظیم مجدد
5. کنترل های تنظیم مجدد دما:
6. تنظیم مجدد منبع سمت هوا-دمای هوا
7. سیستم های کنار آب برای تنظیم مجدد دمای آب سرد و تنظیم مجدد دمای آب کندانسور.

طراحی و کنترل سیستم خنک کاری با استفاده از استاندارد ها

سیستم‌های خنک‌کننده راحت ممکن است به یک اکونومایزر سمت آب یا هوا نیاز داشته باشند تا زمانی که شرایط بیرونی قادر به پاسخگویی کامل یا تا حدی بار خنک‌کننده باشد، خنک‌کننده رایگان فراهم کند. استاندارد ASHRAE 90.1 به اکونومایزرهای سمت هوا در مناطق آب و هوایی 1A یا 1B به دلیل ساعات کار محدود در این آب و هوای گرم و مرطوب نیازی ندارد. همه مناطق آب و هوایی دیگر به اکونومایزر در سیستم هایی با ظرفیت خنک کننده بیشتر یا مساوی 54000 Btu/h نیاز دارند. یک اکونومایزر سمت هوا از نوع دمای حباب خشک ثابت، که به صورت شماتیک در شکل 4 نشان داده شده است، نقطه فعال در آب و هوای گرم و مرطوب 65 درجه فارنهایت خواهد بود. در آب و هوای سردتر و خشک‌تر، نقطه تنظیم حد بالا بالاتر است. الزامات اکونومایزر برای خنک کننده راحت را می توان لغو کرد، مشروط بر اینکه راندمان سیستم خنک کننده با درصد بهبود فهرست شده در استاندارد ASHRAE 90.1، جدول 6.5.1-3، برای یک منطقه آب و هوایی خاص مطابقت داشته باشد یا از آن فراتر رود.

علاوه بر حداقل الزامات طراحی سیستم، IECC و استاندارد ASHRAE 90.1 حداقل کنترل HVAC مورد نیاز برای سیستم ها را ایجاد می کنند. موارد زیر برای رعایت این حداقل استاندارد مورد نیاز است:

در طول سال‌ها، بسیاری از سیستم‌های HVAC و استراتژی‌های کنترل مختلف برای استانداردسازی توالی‌های کنترل و کمک به فرآیند طراحی ایجاد شده‌اند. ASHRAE مجموعه‌ای از توالی‌های کنترلی را برای سیستم‌های HVAC که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند توسعه داده است. این توالی ها نقطه شروع خوبی برای طراح است که می تواند توالی ها را برای مطابقت با الزامات خاص سیستم HVAC، کدها و استانداردهای ایالتی و نیازهای مالک گسترش دهد.

از آنجایی که توالی های کنترل در دستیابی به مدیریت و صرفه جویی انرژی کلیدی هستند، ASHRAE اخیراً کمیته ای را ایجاد کرده است که وظیفه دارد  بهترین توالی های کنترلی را که مطابق با الزامات استانداردهای ASHRAE 55، 62.1، و 90.1 باشد، ایجاد و نگهداری کند. تلاش‌های این کمیته منجر به ایجاد دستورالعمل 36 شد. این توالی‌های کارآمد و با کارایی بالا برای کنترل سیستم‌های سمت هوا که از BAS کاملاً قابل برنامه‌ریزی و مدرن کنترل دیجیتال مستقیم (DDC) مانند تجهیزات سرعت و ظرفیت متغیر استفاده می‌کنند، هستند. از امروز، این سکانس ها در مرحله بررسی عمومی (پیش نویس) قرار دارند و هنوز نهایی نشده اند. هنگامی که به طور رسمی منتشر می شود، این توالی های استاندارد شده، کنترل های ساختمانی ممتازی را در اختیار صنعت قرار می دهند که سیستم های با کارایی بالا را به همراه خواهند داشت.

نمونه ای از استاندارد های سیستم های تهویه مطبوع

(ISO 6944-1:2008)

مهار آتش – عناصر ساخت و ساز ساختمان :

ISO 6944-1:2008 روشی را برای تعیین مقاومت در برابر آتش مجاری تهویه عمودی و افقی تحت شرایط استاندارد آتش نشان می دهد. این استاندارد رفتار مجاری در معرض آتش از خارج (مجرای A) و آتش در داخل مجرا (مجرای B) را بررسی می کند.

ISO 6944-1:2008 برای کانال هایی که مقاومت آنها در برابر آتش بستگی به عملکرد مقاومت سقف در برابر آتش دارد، کانال های حاوی دمپرهای آتش در نقاطی که از جداکننده های آتش سوزی عبور می کنند، درب های بازرسی، اعمال نمی شود، مگر اینکه در مجرای مورد آزمایش قرار گیرند. ، مجراهای دو یا سه طرفه یا تثبیت وسایل تعلیق به کف یا دیوار.

ISO 6944-2:2009

مهار آتش – عناصر ساخت و ساز ساختمان – مجراهای استخراج آشپزخانه:

ISO 6944-2:2009 روشی برای آزمایش ایجاد می کند که در آن کانال های استخراج آشپزخانه برای ایجاد مقاومت در برابر آتش مورد نیاز است. الزامات در نظر گرفته شده برای محدود کردن گسترش آتش از مجرا در هنگام وقوع آتش سوزی در داخل مجرا و ارزیابی یکپارچگی ساختاری مجرا در هنگام وقوع آتش سوزی در ناحیه اطراف مجرا است.

ISO 10121-1:2014

روش آزمایش برای ارزیابی عملکرد رسانه‌های تمیزکننده هوای فاز گاز و دستگاه‌های تهویه عمومی – قسمت 1: مجرای تمیزکننده هوای فاز گاز:

هدف SO 10121-1:2014 ارائه یک روش آزمایش آزمایشگاهی عینی، یک دستگاه پیشنهادی، بخش‌های تست هنجاری و تست‌های هنجاری برای ارزیابی سه محیط تمیزکننده هوای فاز گاز جامد (GPACM) یا پیکربندی GPACM برای استفاده در هوای فاز گاز است. ISO 10121-1:2014 به طور خاص برای آزمایش چالش در نظر گرفته شده است و نه برای ارزیابی کلی مواد یا مشخصه سیستم منافذ. سه نوع مختلف GPACM شناسایی شده در ISO 10121-1:2014 عبارتند از: GPACM-LF (ذراتی با شکل و اندازه های مختلف که برای مثال در کاربردهای Loose Fill در نظر گرفته شده است)، GPACM-FL (پارچه ورقه ای مسطح که برای مثال یک لایه صاف، چین دار یا کیسه ای در نظر گرفته شده است. دستگاه های نوع) و GPACM-TS (ساختارهای سه بعدی که چندین برابر ضخیم تر از ورق تخت هستند و به عنوان مثال به عنوان عناصر تکمیل شده در یک دستگاه استفاده می شوند).

ISO 10121-2:2013

روش‌های آزمایش برای ارزیابی عملکرد رسانه‌های تمیزکننده هوای فاز گاز و دستگاه‌های تهویه عمومی – بخش 2: دستگاه‌های تمیزکننده هوای فاز گاز (GPACD):

ISO 10121-2:2013 با هدف ارائه یک روش آزمایش عینی برای تخمین عملکرد هر دستگاه فیلتر گاز با اندازه کامل (GPACD) برای فیلتراسیون عمومی بدون توجه به مجرا یا تکنیک مورد استفاده در دستگاه است. در واقع، هدف این بخش از ISO 10121 این است که به طور کلی از ارتباط داده های تست با پارامترهای داخلی اجتناب شود. مزیت این رویکرد این است که مشتریان GPACD می‌توانند روی قیمت و عملکرد تمرکز کنند و تامین‌کنندگان به یک استاندارد تست هنجاری و عینی دسترسی خواهند داشت که نیازی به انتشار اطلاعات اختصاصی یا مهندسی معکوس محصول ندارد.

ISO 10121-3:2022

روش‌های آزمایشی برای ارزیابی عملکرد رسانه‌های تمیزکننده هوای فاز گاز و دستگاه‌های تهویه عمومی – بخش 3: سیستم طبقه‌بندی برای GPACD‌های اعمال شده برای تصفیه هوای بیرون:

این استاندار یک سیستم طبقه‌بندی را برای GPACD ایجاد می‌کند که هوای خارج از منزل را به سیستم‌های تهویه عمومی با استفاده از هوای بیرون آلوده شده توسط منابع شهری محلی و یا آلودگی در مسافت‌های طولانی تامین می‌کند. سیستم طبقه بندی برای کمک به ارزیابی آلودگی مولکولی علاوه بر آلودگی ذرات که توسط ISO 16890-1 پرداخته شده است، در نظر گرفته شده است.

این استاندارد چهار آلاینده مرجع، یعنی ازن، دی اکسید گوگرد، دی اکسید نیتروژن و تولوئن را مشخص می کند که به دلیل ارتباط آنها با کاربرد مورد نظر، برای طبقه بندی استفاده می شود. همچنین سه سطح وظیفه را مشخص می کند که برای هر آلاینده اختصاص داده شده است که بازتاب عملکرد معمولی دستگاه های در نظر گرفته شده برای برنامه است. از آنجایی که انتخاب آلاینده های مرجع و سطوح وظیفه مختص کاربرد مورد نظر و منحصر به فرد است، همه کاربردهای دیگر مستثنی هستند. به طور خاص، این استاندارد برای GPACD ها در کاربردهای گردش مجدد و یا مقابله با آلودگی ناشی از منابع داخلی و همچنین کاربردهای دارویی، میکروالکترونیکی، هسته ای، امنیت داخلی و نظامی اعمال نمی شود.

ISO 10294-5:2005

تست های مقاومت در برابر آتش – دمپرهای آتش برای سیستم های توزیع هوا – قسمت 5: دمپرهای آتش سوزی

ISO 10294-5:2005 الزامات تست مربوط به دمپرهای آتش سوزی را تشریح می کند. این تغییرات جزئی مورد نیاز برای انطباق روش آزمایش شرح داده شده در ISO 10294-1 (که برای دمپرهای مکانیکی در نظر گرفته شده بود) را برای مناسب کردن دمپرهای آتش سوزی شناسایی می کند. آزمایشات اضافی برای ارزیابی قابلیت اطمینان عملیاتی دمپرهای آتش سوزی گنجانده شده است.

ISO 15727:2020

دستگاه های UV-C – اندازه گیری خروجی یک لامپ UV-C

ISO 15727:2020 اندازه گیری خروجی لامپ UV-C، انواع لامپ UV-C  و مسائل ایمنی را مشخص می کند.

این استاندارد یک روش اندازه گیری را برای ارزیابی توان خروجی لامپ های UV-C نصب شده در سیستم های گرمایش، تهویه و تهویه مطبوع (HVAC) مشخص می کند. این روش شامل شبیه‌سازی توان خروجی UV-C لامپ‌های UV-C در دماهای مختلف و سرعت‌های مختلف هوا و در شرایطی است که جهت محوری لامپ موازی یا عمود بر جهت جریان هوا باشد. این استاندارد  می تواند به طور قابل اعتماد قدرت خروجی UV-C لامپ های UV-C در دستگاه تابش میکروب کش فرابنفش (UVGI) را بر اساس نتایج آزمایش ارزیابی و مقایسه کند. اگر میزان غیرفعال‌سازی میکروبی یک دستگاه UVGI خاص مجهز به همان نوع لامپ UV-C مشخص باشد، می‌توان میزان غیرفعال‌سازی میکروبی دستگاه UVGI را در دماهای مختلف و در سرعت‌های مختلف هوا ارزیابی کرد.

ISO 15957:2015

تست گرد و غبار برای ارزیابی تجهیزات تمیز کننده هوا

ISO 15957:2015 ویژگی های گرد و غبار آزمایش بار مورد استفاده برای گرمایش، تهویه و فیلترهای هوای تهویه مطبوع (HVAC) و همچنین تجهیزات تمیز کردن هوا در آزمایشگاه ها را تعریف می کند. گرد و غبارهای آزمایشی مورد استفاده برای ارزیابی عملکرد راندمان گنجانده نشده است.

ISO 29463-1:2017

فیلترها و مجراهای فیلتر با کارایی بالا برای حذف ذرات از هوا – قسمت 1: طبقه بندی، عملکرد، آزمایش و علامت گذاری

ISO 29463-1 طبقه بندی فیلترها را بر اساس عملکرد آنها، همانطور که مطابق با ISO 29463-3، ISO 29463-4 و ISO 29463-5 تعیین شده است، ایجاد می کند. همچنین مروری بر رویه‌های آزمایش ارائه می‌کند و الزامات کلی برای ارزیابی و علامت‌گذاری فیلترها و همچنین مستندسازی نتایج آزمایش را مشخص می‌کند.

ISO/TS 21805:2018

راهنمای طراحی، انتخاب و نصب دریچه ها برای محافظت از یکپارچگی ساختاری محفظه های محافظت شده توسط سیستم های اطفاء حریق گازی

این استاندارد راهنمایی در مورد برآورده ساختن الزامات مندرج در ISO 6183:2009، 6.4.1 و 7.4.1 و ISO 14520-1:2015، در رابطه با تهویه بیش از حد و تحت فشار پس از تخلیه ارائه می کند. .

همچنین طراحی، انتخاب و نصب دریچه‌ها را برای محافظت از یکپارچگی ساختاری محفظه‌های محافظت شده توسط سیستم‌های اطفاء گاز ثابت و مقررات تهویه پس از تخلیه در صورت استفاده در نظر می‌گیرد.

ISO 15858:2016

دستگاه‌های UV-C – اطلاعات ایمنی – قرار گرفتن در معرض مجاز انسان

ISO 15858:2016 حداقل الزامات ایمنی انسانی را برای استفاده از دستگاه های لامپ UVC مشخص می کند.

این برای سیستم‌های UVC درون مجرای، سیستم‌های UVC هوای بالا در اتاق، دستگاه‌های قابل حمل ضدعفونی کننده UVC داخل اتاق و سایر دستگاه‌های UVC که ممکن است باعث قرار گرفتن در معرض UVC برای انسان شود، قابل استفاده است.

https://www.ul.com/news/update-air-conditioning-safety-standards-hvacr-equipment

https://www.iso.org/ics/91.140.30/x/

https://www.csemag.com/articles/hvac-codes-and-standards-cooling-and-energy-efficiency/