کمپرسورهای گریز از مرکز از مهمترین تجهیزات دوره تجهیزات دوار است که در میکرو توربین های گازی استفاده می شوند و واحدهای محرکه در اکثر قطارهای کمپرسور توربین گازی هستند. آنها بخشی جدایی ناپذیر از صنعت پتروشیمی هستند و به دلیل عملکرد روان، تحمل زیاد نوسانات فرآیند و قابلیت اطمینان بالاتر در مقایسه با سایر انواع کمپرسور، کاربرد گسترده ای پیدا کرده اند. اندازه کمپرسورهای گریز از مرکز از نسبت فشار 1:3 در هر مرحله تا 12:1 در مدل های تجربی متغیر است. محاسبات این مطلب محدود به نسبت فشار زیر 3.5:1 خواهد بود، زیرا این نوع در صنعت پتروشیمی رایج است. انتخاب مناسب کمپرسور یک تصمیم پیچیده و مهم است. عملکرد موفقیت آمیز بسیاری از نیروگاه ها به عملکرد صاف و کارآمد کمپرسور بستگی دارد. برای اطمینان از بهترین انتخاب و نگهداری مناسب کمپرسور گریز از مرکز، مهندس باید دانش بسیاری از رشته های مهندسی داشته باشد.
работни обувки fw34 steelite lusum s1p 38
normamascellani.it
covorase man
bayern münchen spieler
karl sneakers
addobbi fai da te matrimonio
prestonstadler.com
spoločenské šaty pre moletky
fingateau.com
lifeonthevineministries.com
در یک کمپرسور گریز از مرکز معمولی، سیال توسط پره های پروانه که به سرعت در حال چرخش هستند، از طریق پروانه عبور می کند. هد سرعتی سیال در پروانه و بخش بیشتری در دیفیوزرهای ثابت به هد فشاری تبدیل می شود. البته کمپرسور را طوری طراحی می کنید که نیمی از افزایش فشار در پروانه و نیمی دیگر در دیفیوزر انجام شود. دیفیوزر اساساً از پره هایی تشکیل شده است که با پروانه مماس هستند. این معابر پره ها برای تبدیل هد سرعت به هد فشار واگرا می شوند. لبه های داخلی پره ها مطابق با جهت جریان هوای حاصل از پروانه است. کمپرسورهای گریز از مرکز، به طور کلی، برای نسبت فشار بالاتر و نرخ جریان کمتر در مقایسه با نسبت فشار پایین تر و نرخ جریان بالاتر در کمپرسورهای محوری استفاده می شوند. کارآمدترین ناحیه برای عملکرد کمپرسور گریز از مرکز در محدوده سرعتی خاص بین 60 تا 1500 RPM است. سرعت های خاص بیش از 3000 معمولاً به یک کمپرسور محوری نیاز دارند. در یک کمپرسور گریز از مرکز، تکانه زاویه ای گازی که از پروانه جریان می یابد تا حدودی افزایش می یابد زیرا قطر خروجی پروانه به طور قابل توجهی بیشتر از قطر ورودی آن است. تفاوت عمده بین کمپرسورهای محوری و گریز از مرکز، واریانس قطر ورودی و خروجی است. جریان خروجی از کمپرسور گریز از مرکز معمولاً عمود بر محور چرخش است.
اجزای کمپرسور گریز از مرکز
یک کمپرسور گریز از مرکز از پره های راهنمای ورودی، یک القا کننده، یک پروانه، یک دیفیوزر و یک اسکرول تشکیل شده است. پره های راهنمای ورودی (IGVs) تنها در یک کمپرسور ترانسونیکی با نسبت فشار بالا استفاده می شود. پروانه های کمپرسور گریز از مرکز یا پوشیده یا بدون پوشش هستند.
سیال از طریق یک مجرای ورودی وارد کمپرسور می شود و توسط IGV ها چرخش داده می شود. سپس بدون هیچ زاویه فرودی به یک القاء جریان می یابد و جهت جریان آن از محوری به شعاعی تغییر می کند. سیال در این مرحله با عبور از پروانه در حین فشرده شدن توسط روتور انرژی می گیرد. سپس به یک دیفیوزر تخلیه می شود، جایی که انرژی جنبشی به فشار استاتیک تبدیل می شود. جریان وارد اسکرول می شود که از آن تخلیه کمپرسور گرفته می شود.
دو نوع سیستم القاء کننده انرژی وجود دارد: یک القاء کننده تک ورودی و یک القاء کننده دو ورودی. یک سیستم القای دو ورودی جریان ورودی را به نصف کاهش می دهد به طوری که می توان از قطر نوک القایی کوچکتر استفاده کرد و عدد ماخ نوک القاء کننده را کاهش می دهد. با این حال، ادغام طراحی در بسیاری از تنظیمات دشوار است.
سه نوع پره پروانه وجود دارد که با توجه به زوایای تیغه خروجی تعریف می شوند. پروانه هایی با زاویه تیغه خروجی◦β2 = 90 پره های شعاعی هستند. پروانه های با ◦β2<90 پره های خمیده به عقب یا جاروب به عقب هستند و برای ◦β2 > 90 پره ها منحنی جلو یا رو به جلو هستند. پره ها ویژگی های متفاوتی از رابطه نظری جریان هد با یکدیگر دارند. معادله اویلر، با فرض تئوری جریان یک بعدی ساده، مقدار نظری کاری است که به هر پوند سیال در حین عبور از پروانه وارد می‌شود، و به صورت زیر به تعریف می شود:
H = 1/ gc [U1Vθ1 – U2Vθ2]
که در آن
H = کار در هر پوند سیال
U2 = سرعت محیطی پروانه
U1 = سرعت القاء در ایستگاه شعاعی متوسط
Vθ2 = سرعت مماسی مطلق سیال در خروجی پروانه
Vθ1 = سرعت مماسی مطلق هوا در ورودی القاء
با فرض سرعت های چرخشی ثابت، بدون لغزش و ورودی محوری، برای پره شعاعی، سرعت سیال مماسی مطلق در خروجی پروانه ثابت است حتی اگر سرعت جریان افزایش یا کاهش یابد. برای پره های منحنی رو به عقب، سرعت سیال مماسی مطلق در خروجی پروانه با کاهش نرخ جریان افزایش می یابد و با افزایش جریان کاهش می یابد برای پره های منحنی رو به جلو، سرعت سیال مماسی مطلق در خروجی پروانه با کاهش جریان کاهش می یابد. نرخ ها و با کاهش نرخ جریان افزایش می یابد.
پره های راهنمای ورودی
پره های راهنمای ورودی به سیال در ورودی القاء سرعت محیطی می دهند. این تابع pre-whirl نامیده می شود. IGV ها مستقیماً در جلوی القاء کننده نصب می شوند یا در جایی که ورود محوری امکان پذیر نیست، به صورت شعاعی در یک مجرای ورودی قرار دارند.
زاویه پره مثبت باعث ایجاد پیش چرخشی در جهت چرخش پروانه می شود و زاویه پره منفی باعث ایجاد پیش چرخشی در جهت مخالف می شود. نقطه ضعف پیش چرخش مثبت این است که سرعت چرخش ورودی مثبت انتقال انرژی را کاهش می دهد. از آنجایی که Vθ1 طبق معادله اویلر مثبت است (بدون ورود محوری IGV)، Vθ1 برابر با صفر است. سپس کار اویلر برابر می شود با:
H = −U2Vθ2
با پیش چرخشی مثبت، جمله اول معادله اویلر H = U1Vθ1– U2Vθ2 باقی می ماند.. بنابراین، کار اویلر با استفاده از چرخش پیش مثبت کاهش می یابد. از طرف دیگر، پیش چرخش منفی انتقال انرژی را به میزان U1Vθ1 افزایش می دهد. این منجر به تولید یک هد فشار بزرگتر در مورد پیش چرخش منفی برای همان قطر و سرعت پروانه می شود. پیش چرخش مثبت عدد ماخ نسبی را در ورودی القاء کاهش می دهد. با این حال، چرخش پیش منفی آن را افزایش می دهد. یک عدد ماخ نسبی توسط:
Mrel= W1/ a1
که در آن
Mrel = عدد ماخ نسبی
W1 = سرعت نسبی در ورودی القاء کننده
a1 = سرعت صوتی در شرایط ورودی القاء
هدف از نصب IGV ها کاهش عدد ماخ نسبی در ورودی نوک القاء (چشم پروانه) است زیرا بالاترین سرعت نسبی در ورودی القاء در قسمت نوک است. هنگامی که سرعت نسبی نزدیک به سرعت صوت یا بیشتر از آن باشد، یک موج ضربه ای در بخش القاء رخ می دهد. یک موج ضربه ای باعث از دست دادن شوک می شود و القا کننده را خفه می کند.
سه نوع پیش جریان چرخشی وجود دارد:
1. پیش گرداب آزاد: این نوع با r1Vθ1 = ثابت با توجه به شعاع ورودی القاء نشان داده می شود. Vθ1 در شعاع پوشش ورودی القاء حداقل است. بنابراین در کاهش عدد ماخ نسبی به این روش موثر نیست.
2. پیش چرخش اجباری: این نوع پیش جریان به صورت Vθ1/r1 = ثابت نشان داده می شود. Vθ1 حداکثر در شعاع پوشاننده ورودی القاء است که به کاهش عدد نسبی ماخ ورودی کمک می کند.
3. پیش چرخش کنترل: این نوع با Vθ1 = AR1 + B/r1 نشان داده می شود که در آن A و B ثابت هستند. این معادله نوع اول را با A = 0، B 6 = 0، و نوع دوم را با B = 0، A 6 = 0 نشان می دهد.
در توزیع کار اویلر در خروجی پروانه، با توجه به عرض پروانه، توزیع پیش چرخشی باید نه تنها از روی عدد نسبی ماخ در شعاع پوشش ورودی القاء، بلکه از توزیع کار اویلر در خروجی پروانه نیز انجام شود. شرایط جریان خروجی پروانه یکنواخت، با در نظر گرفتن تلفات پروانه، از عوامل مهم در دستیابی به عملکرد خوب کمپرسور است.
پروانه
یک پروانه در یک کمپرسور گریز از مرکز انرژی را به سیال منتقل می کند. پروانه از دو جزء اصلی تشکیل شده است: (1) یک القا کننده مانند یک روتور جریان محوری، و (2) پره های شعاعی که در آن انرژی توسط نیروی گریز از مرکز منتقل می شود. جریان در جهت محوری وارد پروانه می شود و در جهت شعاعی خارج می شود. تغییرات سرعت از هاب به پوشاننده ناشی از این تغییرات در جهت جریان، روند طراحی کمپرسورهای گریز از مرکز را پیچیده می کند. استفاده از حل عددی معادلات جریان مختلط، می توان به راندمان پروانه بیش از 90 درصد دست یافت. پدیده جریان واقعی در یک پروانه پیچیده تر از آنچه محاسبه شده است. خطوط جریان از هم عبور نمی کنند مطالعات تجربی جریان در گذرگاه های پروانه نشان داده است که توزیع سرعت بر روی سطوح تیغه با توزیع های پیش بینی شده به صورت تئوری متفاوت است. این احتمال وجود دارد که اختلاف بین نتایج نظری و تجربی به دلیل جریان های ثانویه ناشی از تلفات فشار و جدایی لایه مرزی در معابر تیغه باشد. پروانه های با کارایی بالا باید در صورت امکان با کمک روش های نظری دوره مهندسی مکانیک برای تعیین توزیع سرعت روی سطوح تیغه طراحی شوند. تیغه ها باید طوری طراحی شوند که کاهش یا شتاب زیاد جریان در پروانه که منجر به تلفات زیاد و جدا شدن جریان می شود را از بین ببرد. راه حل های جریان بالقوه جریان را به خوبی در مناطق دور از تیغه ها پیش بینی می کنند که اثرات لایه مرزی ناچیز است. در یک پروانه گریز از مرکز، نیروهای برشی چسبناک یک لایه مرزی با انرژی جنبشی کاهش یافته ایجاد می کنند. اگر انرژی جنبشی به زیر یک حد معین کاهش یابد، جریان در این لایه راکد می شود، سپس معکوس می شود. القاء عملکرد یک القاء افزایش تکانه زاویه ای سیال بدون افزایش شعاع چرخش آن است. در یک بخش القایی، تیغه ها به سمت جهت چرخش خم می شوند. القاگر یک روتور محوری است و جهت جریان را از زاویه جریان ورودی به جهت محوری تغییر می دهد. بیشترین سرعت نسبی را در پروانه دارد و اگر به درستی طراحی نشود، می تواند منجر به شرایط خفگی در گلوی آن شود.
سه شکل از خطوط کمبر القایی در جهت محوری وجود دارد. اینها قوس دایره ای، قوس سهموی و قوس بیضوی هستند. خطوط کمبر قوس دایره ای در کمپرسورهایی با نسبت فشار پایین استفاده می شود، در حالی که قوس بیضوی عملکرد خوبی در نسبت های فشار بالا ایجاد می کند که در آن جریان دارای اعداد ماخ ترانسیونیک است. به دلیل شرایط خفگی در القاء، بسیاری از کمپرسورها دارای طراحی تیغه شکافی هستند. الگوی جریان در چنین بخش القایی نشان دهنده جدایی در سمت مکش تیغه شکاف است. طرح های دیگر شامل القاگرهای پشت سر هم هستند. در القاگرهای پشت سر هم بخش القاء کمی چرخانده می شود. این اصلاح انرژی جنبشی بیشتری به مرز می دهد که در غیر این صورت احتمال جدا شدن آن وجود دارد.
بخش گریز از مرکز پروانه
جریان در این بخش از پروانه از قسمت القاء وارد شده و در جهت شعاعی از پروانه خارج می شود. جریان در این بخش به طور کامل توسط تیغه ها هدایت نمی شود و از این رو زاویه خروجی سیال موثر با زاویه خروجی تیغه برابری نمی کند.
برای محاسبه انحراف جریان (که شبیه به اثری است که توسط زاویه انحراف در ماشین‌های جریان محوری ایجاد می‌شود)، از ضریب لغزش استفاده می‌شود:
μ = Vθ2 /Vθ2∞
که در آن Vθ2 مولفه مماسی سرعت خروج مطلق با تعداد محدود پره است و Vθ2∞ مولفه مماسی سرعت خروج مطلق است، اگر پروانه بی نهایت پره داشته باشد (بدون لغزش از سرعت نسبی در خروجی). با تیغه های شعاعی در خروجی:
μ = Vθ2 /U2
جریان در یک کانال پروانه دوار (گذرگاه تیغه) یک مجموع برداری از جریان با ثابت بودن پروانه و جریان ناشی از چرخش پروانه خواهد بود. در یک پروانه ثابت انتظار می رود که جریان از شکل تیغه پیروی کند و به صورت مماس بر آن خارج شود. یک گرادیان فشار نامطلوب بالا در امتداد گذر تیغه و جداسازی جریان متعاقب آن به عنوان احتمالات عمومی در نظر گرفته نمی شود. اینرسی و نیروهای گریز از مرکز باعث می شوند که عناصر سیال نزدیکتر و در امتداد سطح هدایت کننده تیغه به سمت خروجی حرکت کنند. هنگامی که از گذرگاه تیغه خارج می شوند، جایی که هیچ اثر محرک مثبتی وجود ندارد، این عناصر سیال کند می شوند.
علل لغزش در پروانه
علت قطعی پدیده لغزش که در پروانه رخ می دهد مشخص نیست. با این حال، برخی از دلایل کلی را می توان برای توضیح اینکه چرا جریان تغییر می کند استفاده کرد. گردش کوریولیس به دلیل گرادیان فشار بین دیواره های دو تیغه مجاور، نیروهای کوریولیس، نیروهای گریز از مرکز و سیال همگی از قانون گردابه هلمهولتز پیروی می کنند. گرادیان ترکیبی که حاصل می شود باعث حرکت سیال از یک دیوار به دیوار دیگر و بالعکس می شود. همانطور که در شکل 6-22 مشاهده می شود، این حرکت گردش را در گذرگاه تنظیم می کند. به دلیل این گردش، یک گرادیان سرعت در خروجی پروانه با تغییر خالص در زاویه خروج ایجاد می شود.
توسعه لایه مرزی
لایه مرزی از مهمترین مباحث دوره مهندسی مکانیک که در داخل یک گذرگاه پروانه ایجاد می‌شود باعث می‌شود که سیال جاری منطقه خروجی کوچک‌تری را تجربه کند. این خروجی کوچکتر به دلیل جریان کوچک (در صورت وجود) در لایه مرزی است. برای اینکه سیال از این ناحیه کوچکتر خارج شود، باید سرعت آن افزایش یابد. این افزایش سرعت خروج نسبی بالاتری می دهد. از آنجایی که سرعت اوجی ثابت می ماند، افزایش سرعت نسبی باید با کاهش سرعت مطلق همراه باشد.
اگرچه این یک رویکرد جدید نیست، کنترل لایه مرزی بیش از هر زمان دیگری مورد استفاده قرار می گیرد. این با موفقیت در طراحی های ایرفویل استفاده شده است، زمانی که جداسازی آن به تاخیر افتاده است، بنابراین زاویه حمله قابل استفاده بیشتری را ارائه می دهد. کنترل جریان روی ایرفویل به دو روش انجام می شود: با استفاده از شکاف ها از طریق ایرفویل و با تزریق جریانی از هوا با حرکت سریع.
همانطور که قبلا نشان داده شده است، مناطق جداسازی نیز در پروانه گریز از مرکز مشاهده می شوند. به کار بردن همین مفهوم (جداسازی باعث کاهش کارایی و قدرت می شود) باعث کاهش و تاخیر در شکل گیری آنها می شود. انحراف سیال کند حرکت به دور باعث می‌شود که مناطق جداسازی توسط جریان سریع‌تری از سیال اشغال شود، که باعث کاهش تجمع لایه‌های مرزی و در نتیجه کاهش جدایی می‌شود.
برای کنترل لایه مرزی در پروانه گریز از مرکز، از شکاف هایی در تیغه پروانه در نقطه جداسازی استفاده می شود. برای تحقق توانایی کامل این سیستم، این شکاف ها باید جهت دار و در یک سطح مقطع از فشار به طرف های مکش همگرا باشند. سیال منحرف شده توسط این شکاف ها سرعت خود را افزایش می دهد و خود را به طرف های مکش تیغه ها می چسباند. این منجر به نزدیکتر شدن ناحیه جداسازی به نوک پروانه می‌شود و در نتیجه لغزش و تلفات ناشی از تشکیل مناطق لایه مرزی بزرگ را کاهش می‌دهد. شکاف ها باید در نقطه جدا شدن جریان از تیغه ها قرار گیرند.
نشتی
جریان سیال از یک طرف تیغه به سمت دیگر به عنوان نشت نامیده می شود. نشتی انتقال انرژی از پروانه به سیال را کاهش می دهد و زاویه سرعت خروج را کاهش می دهد. دوره ابزار دقیق انواع روش های کنترل نشتی را بررسی میکند.
تعداد پره ها
هر چه تعداد پره ها بیشتر باشد، بار پره کمتر می شود و سیال به دنبال پره ها نزدیکتر می شود. با بارگذاری پره های بالاتر، جریان تمایل دارد روی سطوح تحت فشار گروه شود و یک گرادیان سرعت در خروجی ایجاد می کند.
ضخامت پره
به دلیل مشکلات ساخت و نیاز فیزیکی، پره های پروانه ضخیم هستند. هنگامی که سیال از پروانه خارج می شود، پره ها دیگر حاوی جریان نیستند و سرعت بلافاصله کاهش می یابد. از آنجایی که سرعت نصف النهاری کاهش می یابد، هر دو سرعت نسبی و مطلق کاهش می یابد و زاویه خروج سیال تغییر می کند.
فاکتور لغزش استودولا
قانون دوم هلمهولتز بیان می کند که گردابه سیال بدون اصطکاک با گذشت زمان تغییر نمی کند. بنابراین، اگر جریان در ورودی به یک پروانه غیر چرخشی باشد، جریان مطلق باید در سرتاسر پروانه چرخشی باقی بماند. از آنجایی که پروانه سرعت زاویه ای ω دارد، سیال باید سرعت زاویه ای – ω نسبت به پروانه داشته باشد. این حرکت سیال گردابی نسبی نامیده می شود. اگر جریانی از پروانه وجود نداشته باشد، سیال در کانال های پروانه با سرعت زاویه ای برابر و مخالف سرعت زاویه ای پروانه می چرخد.
برای تقریب جریان، نظریه استودولا فرض میکند که لغزش ناشی از گردابی نسبی است. گردابی نسبی به عنوان چرخش استوانه ای از سیال در انتهای گذرگاه تیغه با سرعت زاویه ای -ω حول محور خود در نظر گرفته می شود.
که در آن
β2 = زاویه تیغه
Z = تعداد تیغه ها
Vm2 = سرعت نصف النهار
U2 = سرعت نوک تیغه
دقت محاسبات با استفاده از این معادله کمتر از مقادیر تجربی است.
فاکتور لغزش استانیتز
استانیتز محلول های تیغه به تیغه را برای هشت پروانه محاسبه کرد و نتیجه گرفت که برای محدوده شرایط تحت پوشش محلول ها، U تابعی از تعداد پره ها (Z) است و زاویه خروج تیغه (β2) تقریباً یکسان است. جریان تراکم پذیر یا غیر قابل تراکم است:
راه حل های استانیتز برای π/4 <β2 < π/2 بود. این معادله به خوبی با نتایج تجربی برای تیغه های شعاعی یا نزدیک شعاعی مقایسه می شود.
دیفیوزر
دیفیوزر همیشه نقش حیاتی در به دست آوردن عملکرد خوب از توربوماشین ها داشته است. نقش آنها بازیابی حداکثر انرژی جنبشی ممکن است که از پروانه با حداقل افت فشار کل خارج می شود. راندمان اجزای کمپرسور گریز از مرکز با پیشرفت عملکرد آنها به طور پیوسته بهبود یافته است. با این حال، بهبود قابل توجه بیشتر در راندمان تنها با بهبود ویژگی های بازیابی فشار عناصر پخش کننده این ماشین ها حاصل می شود، زیرا این عناصر کمترین بازده را دارند. ویژگی های عملکرد یک دیفیوزر توابع پیچیده هندسه دیفیوزر، شرایط جریان ورودی و شرایط جریان خروجی است. انتخاب یک پخش کننده کانال بهینه برای یک کار خاص دشوار است، زیرا باید از تعداد تقریبا بی نهایت شکل مقطع و پیکربندی دیوار انتخاب شود. در کمپرسورهای جریان شعاعی و مختلط، نیاز به عملکرد و فشردگی بالا منجر به استفاده از دیفیوزرهای پره ای می شود. تطبیق جریان بین پروانه و دیفیوزر پیچیده است زیرا مسیر جریان از یک سیستم دوار به یک سیستم ثابت تغییر می کند. این جریان پیچیده و ناپایدار به شدت تحت‌تاثیر جت ویک جریان خروجی از پروانه قرار می‌گیرد. جریان در دیفیوزر معمولاً از طبیعت ثابتی برای بدست آوردن پیکربندی هندسی کلی دیفیوزر فرض می شود. در یک دیفیوزر از نوع کانال، نیروهای برشی چسبناک یک لایه مرزی با انرژی جنبشی کاهش یافته ایجاد می کنند. اگر انرژی جنبشی به زیر حد معینی کاهش یابد، جریان در این لایه راکد شده و سپس معکوس می شود. این معکوس جریان باعث جدا شدن در یک گذرگاه پخش کننده می شود که منجر به تلفات گردابی، تلفات اختلاط و تغییر زاویه جریان می شود. برای بهبود عملکرد کمپرسور باید از جداسازی اجتناب کرد یا به تعویق افتاد. کمپرسور گریز از مرکز با نسبت فشار بالا دارای محدوده کاری باریک و در عین حال پایدار است. این محدوده عملیاتی به دلیل نزدیکی حدود جریان موج و خفه است. اصطلاح Surge به طور گسترده برای بیان عملکرد ناپایدار یک کمپرسور استفاده می شود. Surge دوره شکست جریان در طول عملیات ناپایدار است. پدیده جریان ناپایدار در هنگام شروع موج در یک کمپرسور گریز از مرکز با نسبت فشار بالا باعث می شود که جریان جرمی در سرتاسر کمپرسور در طول عملیات ظاهراً “پایدار” نوسان کند. فشار گلو در دیفیوزر در طول دوره پیش ساز تا فشار کلکتور Pcol در ابتدای موج افزایش می یابد. تمام آثار فشار (به جز فشار پلنوم) به طور ناگهانی در نقطه موج کاهش می یابد. تغییر ناگهانی فشار را می توان با وقوع اندازه گیری جریان برگشتی از کلکتور از طریق پروانه در طول دوره بین دو تغییر ناگهانی توضیح داد.
منبع:
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/B9780123838421000068
