آشنایی با خواص و کاربرد و اصول انتخاب فلزات رنگین

0

فلزات رنگین عنوانی است که سال‌های طولانی به گروه فلز غیرفریتی مانند سرب و قلع و مس و روی و نیکل و برنز و آلومینیوم و … به خاطر گوناگونی رنگ آنها اطلاق می شود. همچنین هر فلزی که پایه غیرآهنی داشته باشد وارد این گروه می‌شود.

فلزات غیر آهنی آلیاژها یا فلزاتی هستند که حاوی مقادیر قابل توجهی آهن نیستند. تمام فلزات خالص عناصر غیرآهنی هستند، به جز آهن (Fe) که از واژه لاتین «ferrum» به معنای «آهن» نیز فریت نامیده می شود.

فلزات غیر آهنی نرم تر و در نتیجه انعطاف پذیرتر هستند. کاربردهای صنعتی و همچنین در برخی موارد مانند فلزات گرانبهایی چون طلا و نقره که هر دو غیرآهنی کاربرد و اهداف زیبایی دارند. در یک کلام، تمام اشکال فلزات خالص، به جز آهن خالص، غیرآهنی هستند.

در این مطلب به انواع، خواص و کاربرد های انواع فلزات غیر آهنی و یا همان فلزات رنگین خواهیم پرداخت.

فلزات آهنی و غیر آهنی

فلزات رنگین یا فلزات غیرآهنی نسبت به فلزات آهنی گران‌تر هستند اما به دلیل خواص مطلوب خود از جمله وزن سبک (آلومینیوم)، رسانایی بالا (مس)، خواص غیر مغناطیسی یا مقاومت در برابر خوردگی (روی) استفاده می‌شوند. برخی از مواد غیر آهنی در صنایع آهن و فولاد و تاسیسات مکانیکی استفاده می شود، مانند بوکسیت که برای شار در کوره بلند استفاده می شود. سایر فلزات غیرآهنی از جمله کرومیت، پیرولوزیت و ولفرامیت برای ساخت آلیاژهای آهنی استفاده می شوند. با این حال، بسیاری از فلزات غیرآهنی دارای نقطه ذوب پایینی هستند که آنها را برای کاربرد در دماهای بالا مناسب تر می کند.

تعداد زیادی از مواد غیر آهنی وجود دارد که هر فلز و آلیاژی که آهن ندارد را می پوشاند، فلزات غیرآهنی عبارتند از آلومینیوم، مس، سرب، نیکل، قلع، تیتانیوم و روی و همچنین آلیاژهای مس مانند برنج و برنز. سایر فلزات غیرآهنی کمیاب یا گرانبها عبارتند از طلا، نقره و پلاتین، کبالت، جیوه، تنگستن، بریلیم، بیسموت، سریم، کادمیوم، نیوبیم، ایندیم، گالیم، ژرمانیوم، لیتیوم، سلنیوم، تانتالیم، تلوریم، وانادیم و زیرکونیوم.

فلزات غیر آهنی معمولاً از مواد معدنی مانند کربنات ها، سیلیکات ها و سولفیدها قبل از تصفیه از طریق الکترولیز به دست می آیند.

تفاوت فلزات آهنی و غیرآهنی در این است که فلزات آهنی حاوی آهن هستند. فلزات آهنی مانند چدن یا فولاد کربنی دارای محتوای کربن بالایی هستند که به طور کلی آنها را در معرض زنگ زدگی در معرض رطوبت قرار می دهد. اما این در مورد آهن فریت که به دلیل خلوص در برابر زنگ زدگی مقاومت می کند و فولاد ضد زنگ که با وجود کروم از خوردگی محافظت می شود، صادق نیست.

فلزات غیرآهنی اولین فلزاتی بودند که برای متالورژی توسط انسان استفاده شد. مس، طلا و نقره همگی مواد جذابی برای انسان های اولیه بودند، به خصوص که این فلزات به اندازه فلزات آهنی در برابر خوردگی حساس نبودند.

مس اولین فلزی بود که آهنگری شد و به اشیاء تبدیل شد (در دوران “عصر مس”)، در حالی که طلا، نقره و مس همه جایگزین چوب و سنگ برای برخی از کاربردهای اولیه شدند، زیرا می‌توانستند به اشکال مختلف در بیایند. نادر بودن این فلزات به این معنی است که اغلب برای اقلام لوکس استفاده می‌شوند. ایجاد برنز با آلیاژ مس با قلع به عصر برنز منجر شد که به دنبال عصر مس بود.

ضایعات غیرآهنی معمولاً بازیافت می شوند و بخش مهمی از صنعت متالورژی را تشکیل می دهند، جایی که فلزات جدید با استفاده از مواد ضایعاتی تولید می شوند. این می تواند شامل ذوب مجدد و ریخته گری مجدد فلزات غیر آهنی باشد. فلزات غیرآهنی بازیافتی از مواد ضایعات صنعتی، فناوری های ضایع شده (مانند کابل های مسی) و حتی انتشار ذرات به دست می آیند.

آلیاژها

آلیاژها یک فلز را با یک عنصر مخلوط می کنند تا خواص یا زیبایی آن را بهبود بخشند، مانند برنج که مخلوطی از مس و روی است. آلیاژها می‌توانند ذاتاً آهنی یا غیرآهنی باشند، اگرچه فلزات غیرآهنی ممکن است به پوششی برای محافظت یا بهبود ظاهر یک محصول آلیاژی نیاز داشته باشند.

آلیاژهای غیرآهنی رایج عبارتند از برنز و برنج که از عصر برنز ریخته‌گری می‌شوند. این آلیاژها در دمای پایین تری نسبت به مواد آهنی ذوب می شوند و به خوبی ریخته می شوند و برای کاربردهای تزئینی ایده آل هستند. برنز و برنج با وجود نرمتر بودن از فولاد، هر دو در برابر خوردگی مقاوم هستند و به طور گسترده برای اتصالات روی قایق ها استفاده می شوند. برنج همچنین در برابر خود سایی مقاوم است این بدان معنی است که برنج همچنین می تواند برای قطعات مکانیکی استفاده شود و برای ایجاد اقلامی از جمله قفل، بلبرینگ و زیپ ماشین کاری شود. برنز سخت‌تر از برنج است، اگرچه هر دو بسیار گران هستند چرا که به مس متکی هستند. برنج به عنوان آلیاژ مس و روی ایجاد می شود، در حالی که برنز آلیاژی از مس با آلومینیوم و/یا نیکل است.

موارد استفاده و اصول انتخاب فلزات غیر آهنی

فلزات غیر آهنی برای طیف گسترده ای از کاربردهای تجاری، صنعتی و مسکونی استفاده می شود. این ممکن است نیاز به انتخاب دقیق مواد با توجه به خواص مکانیکی آنها داشته باشد، از جمله اینکه فلز چقدر راحت می‌تواند شکل بگیرد و اینکه آیا این خواص در این فرآیند تغییر می‌کنند یا خیر.

بسیاری از خواص فلزات آهنی را می توان در مواد غیر آهنی یافت، به عنوان مثال، آلیاژهای آلومینیوم یا تیتانیوم می توانند در برخی موارد جایگزین فولاد شوند و خواص مغناطیسی آهن را می توان با عناصر کبالت و نیکل آلیاژ شده جایگزین کرد. با این حال، از آنجایی که فلزات غیرآهنی اغلب گران‌تر هستند، معمولاً به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد خود به جای جایگزینی برای فولاد استفاده می‌شوند. این ویژگی ها شامل وزن سبک تر، رسانایی، مقاومت در برابر خوردگی و خواص غیر مغناطیسی است. هم چنین فلزات غیرآهنی نسبت به فلزات آهنی نرم تر و چکش خوارتر هستند، به این معنی که می توانند مانند طلا و نقره کاربردهای زیبایی نیز داشته باشند.

خواص فلزات غیر آهنی عبارتند از

  1. ساخت آسان (از جمله قابلیت ماشینکاری، ریخته گری و جوشکاری)
  2. مقاومت در برابر خوردگی بالا
  3. چگالی کم
  4. غیر مغناطیسی
  5. تنوع در رنگ
  6. مقاومت در برابر خوردگی بالا
  7. هدایت حرارتی عالی
  8. هدایت الکتریکی عالی

فلزات اعم از آهنی یا غیرآهنی را می توان قبل از اکسترود، آهنگری، نورد، فرفورژه یا کارکردن به شکل دلخواه در قسمت نهایی ریخته شد یا به شکل میانی مانند شمش ریخت. واکنش فلزات غیرآهنی نسبت به این فرآیندها شدیدتر از مواد آهنی است، به این معنی که خواص قالب های ریخته گری یا فرفورژه همان فلز یا آلیاژ ممکن است متفاوت باشد.

مهم است که فلز مناسب را برای متعادل کردن عملکرد و زیبایی شناسی انتخاب کرد زیرا ممکن است بر روش های تولید تأثیر بگذارد. در حالی که فلزات آهنی تمایل دارند برای ریخته گری انتخاب شوند، فلزات غیر آهنی نیز می توانند برای خواصی مانند مقاومت در برابر خوردگی، عدم مغناطیس یا وزن به جای استحکام کششی انتخاب شوند. موادی مانند برنز یا برنج نیز ممکن است برای ظاهر یا سنت انتخاب شوند.

انواع و خواص فلزات غیر آهنی

از آنجایی که هر فلز غیر آهنی در این گروه جای می گیرد، فلزات و آلیاژهای غیرآهنی مختلف زیادی وجود دارد. در اینجا برخی از خواص و کاربردهای رایج برخی از فلزات غیرآهنی رایج تر آورده شده است:

1. مس

مس، فلزی به رنگ قرمز است که در حالت خلوص بالا بسیار چکش خوار و انعطاف پذیر می شود. علاوه بر این، رسانایی الکتریکی بالایی دارد. این فلز غیرآهنی در شرایط معمولی جوی مقاومت بالایی در برابر خوردگی دارد اما در صورت قرار گرفتن در معرض رطوبت به رنگ سبز یشمی تبدیل می شود و از این رو از سطح خود محافظت می کند. نمونه بارز آن را می توان در مجسمه آزادی در شهر نیویورک مشاهده کرد.

مس

مس که برای هزاران سال توسط انسان ها استفاده شده است، هنوز هم به طور گسترده توسط صنایع مختلف استفاده می شود. افزودن آلیاژهای مس، برنج (مس و روی) و برنز (مس و قلع) کاربردهای این فلز غیرآهنی را بیشتر گسترش داده است

از خواص مس و آلیاژهای آن می توان به هدایت حرارتی بالا، هدایت الکتریکی بالا، مقاومت در برابر خوردگی خوب و شکل پذیری بالا اشاره کرد.

این ویژگی‌ها باعث شده است که مس و آلیاژهای آن برای مبدل‌های حرارتی و ظروف گرمایشی، به‌عنوان رسانای الکتریکی در سیم‌کشی یا موتورها، به‌عنوان یک ماده سقفی، برای اتصالات لوله‌کشی و همچنین برای قابلمه‌ها و مجسمه‌ها استفاده شود.

مس به رنگ سبز اکسید می شود.

مس در حوزه صنعتی بسیار گسترده است. آلیاژهای برنج (مس و روی) و برنز (مس و قلع) را از مشتقات دیگر مس هستند. در ، بلبرینگ های کشویی و بوشینگ ها ممکن است شناخته شده ترین کاربردهای مس در دوره ی مهندسی مکانیک هستند.

خواص و کاربردهای مس و آلیاژ مس:

هدایت حرارتی بالا – مبدل های حرارتی، مخازن گرمایشی و وسایل و غیره

هدایت الکتریکی بالا – به عنوان رسانای الکتریکی در سیم کشی و موتورها استفاده می شود

مقاومت در برابر خوردگی خوب – سقف زیبا اما گران قیمت

شکل پذیری بالا – باعث می شود که مواد به راحتی شکل پذیر و مناسب برای ساخت مجسمه ها باشد

2. آلومینیوم

آلومینیوم فلز مهمی است که به دلیل وزن کم و سهولت در ماشینکاری در طیف وسیعی از کاربردها استفاده می شود. علیرغم اینکه آلومینیوم یک ماده نسبتاً گران است، فلز پایه بسیاری از آلیاژها نیز می باشد.

آلومینیوم به دلیل مقاوم بودن در برابر خوردگی و رسانای خوب گرما و الکتریسیته (البته کمتر از مس)، و همچنین داشتن شکل‌پذیری و چکش‌خواری خوب، می‌تواند نیاز به بازپخت شدن داشته باشد زیرا به دنبال کار سرد سخت می‌شود.

وزن سبک آلومینیوم آن را برای کاربردهای هوافضا و خودرو و همچنین برای استفاده دریایی در قایق‌های تفریحی مناسب می‌کند. آلومینیوم در قاب دوچرخه، قابلمه و قوطی نوشیدنی نیز یافت می شود.

از نظر مهندسی، یک فلز بسیار خاص و مهم است. ممکن است به دلیل قیمت در کاربردهای روزمره چندان مفید نباشد، اما ترکیب وزن کم و ماشین‌کاری عالی آن را به فلزی مناسب در قایق‌های تفریحی، هواپیما و بسیاری از قطعات خودرو تبدیل کرده است.

آلومینیوم همچنین در بسیاری از آلیاژها فلز پایه است. شناخته شده ترین گریدهای آلومینیوم احتمالا دورالومین، آلیاژ Y و منیزیم هستند.

کاربردهای آلومینیوم:

رسانای خوب الکتریسیته و ارزان است، بنابراین برای ساخت سیم های برق استفاده می شود.

از آنجایی که در طبیعت انعطاف پذیر است، می توان از آن برای محافظت از فلزات خالص توسط فویل آلومینیومی استفاده کرد.

از دیگر استفاده ها ی آن میتوان به مبلمان، راه آهن، واگن برقی، بدنه خودرو و پیستون، کابل برق، پرچ اشاره کرد.

آلیاژهای آلومینیوم:

آلیاژهای آلومینیوم آلیاژهایی هستند که در آنها آلومینیوم (Al) مهمترین فلز است. عناصر آلیاژی معمولی عبارتند از منیزیم، مس، منگنز، سیلیکون، قلع و روی.

3. سرب

سرب در طول قرن ها برای طیف وسیعی از کاربردها، از جمله برای گلوله، در سوخت و حتی در رنگ استفاده شده است. با این حال، مشخص شده است که وقتی در جو منتشر می شود، ناسالم است، در حالی که سایر استفاده های آن در صنایع مختلف نیز به کاربران آسیب می رساند.

سرب سنگین ترین فلز رایج است و در برابر خوردگی مقاوم است. همچنین با بسیاری از مواد شیمیایی واکنش نشان نمی دهد و نرم و چکش خوار است.

اگرچه بسیاری از استفاده های قبلی آن دیگر مجاز نیستند، اما سرب هنوز به طور گسترده برای باتری ها، کابل های برق و مخازن اسید استفاده می شود.

4. روی

روی یک فلز غیرآهنی به رنگ آبی مایل به سفید است. در دمای اتاق شکننده است و در شرایط عادی در برابر خوردگی مقاوم است. می تواند در شرایط مرطوب مات شود و لایه ای از بی کربنات های روی پایه را تشکیل دهد. هر یک از مشتقات روی دارای خواص منحصر به فردی است که برای صنایع زیر غیر قابل جایگزین می شود.

روی برای قرن ها به عنوان یک عنصر آلیاژی، به ویژه برای آلیاژ کردن فولاد برای طیف وسیعی از اهداف و همچنین آلیاژ مس برای ایجاد برنج استفاده شده است.

گالوانیزه کردن مواد با عناصر آلیاژی مقاومت بیشتری در برابر زنگ زدگی ایجاد می کند و از آن برای نرده های زنجیره ای، نرده های محافظ، پل های معلق، تیر چراغ ها، سقف های فلزی، مبدل های حرارتی و بدنه خودرو استفاده می شود. روی همچنین به عنوان یک آند در دوره حفاظت کاتدی (CP) و به عنوان ماده آند برای باتری ها استفاده می شود. اکسید روی همچنین به عنوان یک رنگدانه سفید در رنگ ها و برای پخش گرما در طول ساخت لاستیک استفاده می شود.

5. نقره

نقره برای قرن ها به عنوان یک فلز گرانبها مورد استفاده قرار گرفته است. نقره با بالاترین رسانایی الکتریکی، هدایت حرارتی و انعکاس فلزی، هنگام گرم شدن نیز نرم و چکش خوار است و در برابر خوردگی بسیار مقاوم است.

نقره را که عمدتا برای جواهرات و ارز استفاده می شود می توان در پنل های خورشیدی، برای تصفیه آب، در کنتاکت ها و هادی های الکتریکی و همچنین برای شیشه های رنگی و حتی در قنادی های تخصصی استفاده کرد.

نقره بیش از هر فلز گرانبهای دیگری در فرآیندهای صنعتی و تولیدی استفاده می شود. این بدان معناست که نقره یک فلز عالی برای سرمایه گذاری است و خواهد ماند.

از نقره به دو روش مختلف در انواع فرآیندهای تولید و ساخت استفاده می شود:

  1. ابتدا می توان از نقره برای تولید محصولات دیگر استفاده کرد. به عنوان مثال یک ماده شیمیایی حاوی نقره می تواند به عنوان کاتالیزوری استفاده شود که از دیگر واکنش ها و فرآیندهای شیمیایی که منجر به ساخت پلاستیک، پارچه، جوهر و سایر محصولات می شود، پشتیبانی می کند.
  2. دوم اینکه نقره می تواند بخشی از محصولاتی باشد که ساخته می شوند. به عنوان مثال، یک کارخانه می تواند شمعدان هایی با روکش نقره بسازد. بنابراین نقره علاوه بر استفاده در ساخت محصولات، بخشی از خود محصولات نیز می شود.

کاربردهای صنعتی نقره

دلایل زیادی برای استفاده از نقره در صنعت و ساخت وجود دارد. برخی عبارتند از:

  1. خواص شیمیایی نقره به آن اجازه می دهد تا با فلزات دیگر آلیاژ شود
  2. نقره بخشی از بسیاری از ترکیبات شیمیایی مفید است. به عنوان مثال، تنوع مایعات حاوی نقره که در فرآیندهای تولید مورد استفاده قرار می گیرند، چیزی کم از بی نهایت نیست. یکی از دلایل این است که نقره می تواند به عنوان یک کاتالیزور عمل کند که می تواند برای ایجاد واکنش بین سایر مواد شیمیایی استفاده شود.
  • نقره چکش خوار است و می تواند به صورت پودر، خمیر، پولک، ورقه، سیم و حتی به صورت کلوئید در مایعات دیگر معلق شود.
  • نقره زیبا است و به طور سنتی در ظروف غذاخوری، کاسه پانچ، ظروف بار و انواع وسایل تزیینی استفاده می شده است. نقره نیز بسیار منعکس کننده است. این توضیح می دهد که چرا از آن در شیشه های معماری و پانل های خورشیدی استفاده می شود.
  • نقره یک رسانای الکتریکی خوب است و همچنان کاربردهای جدیدی در انواع قطعات الکتریکی مانند کلیدها و بردهای مدار پیدا می کند.
کاربردهای صنعتی نقره

6. طلا

طلا یکی دیگر از فلزات گرانبها است که برای جواهرات و سکه مورد استفاده قرار می گیرد. طلا، چکش خوارترین فلزات است و همچنین انعطاف پذیر و مقاوم در برابر خوردگی و بسیاری از واکنش های شیمیایی دیگر است.

رسانایی الکتریکی بالای طلا باعث شده است که در دستگاه های کامپیوتری و همچنین برای محافظ مادون قرمز، برای تولید شیشه های رنگی، برای ورق طلا و همچنین برای ترمیم دندان استفاده شود.

برای شرکت در دوره مهندسی مکانیک در نوین پارسیان کلیک کنید

امروزه بیشتر طلایی که تازه استخراج شده یا بازیافت می شود در ساخت جواهرات استفاده می شود. حدود 78 درصد از طلای مصرفی سالانه در ساخت جواهرات استفاده می شود.

طلای خالص آنقدر نرم است که نمی تواند در برابر فشارهای وارده به بسیاری از جواهرات مقاومت کند. صنعتگران آموختند که آلیاژ طلا با سایر فلزات مانند مس، نقره و پلاتین دوام آن را افزایش می دهد. از آن زمان، بیشتر طلایی که برای ساخت جواهرات استفاده می شود، آلیاژی از طلا با یک یا چند فلز دیگر است.

آلیاژهای طلا در هر واحد وزن ارزش کمتری نسبت به طلای خالص دارند. یک استاندارد تجاری معروف به “کاراتاژ” برای تعیین محتوای طلای این آلیاژها ایجاد شد. طلای خالص به عنوان طلای 24 عیار شناخته می شود و تقریباً همیشه با “24K” مشخص می شود. آلیاژی که 50 درصد وزن آن طلا است به طلای 12 عیار (24/12) معروف است و با علامت “12K” مشخص می شود. آلیاژی که دارای 75 درصد وزن طلا است، 18 عیار (18/24 = 75 درصد) و با علامت “18K” است. به طور کلی، جواهرات با عیار بالا نرم‌تر و در برابر کدر شدن مقاوم‌تر هستند، در حالی که جواهرات با عیار پایین در برابر کدر شدن قوی‌تر و مقاومت کمتری دارند – به خصوص در تماس با تعریق.

آلیاژ طلا با فلزات دیگر رنگ محصولات نهایی را تغییر می دهد .آلیاژ 75 درصد طلا، 16 درصد نقره و 9 درصد مس طلای زرد را به دست می‌دهد. طلای سفید آلیاژی از 75 درصد طلا، 4 درصد نقره، 4 درصد مس و 17 درصد پالادیوم است. سایر آلیاژها فلزات صورتی، سبز، هلویی و حتی سیاه رنگ را تولید می کنند.

مهمترین کاربرد صنعتی طلا در ساخت لوازم الکترونیکی است. دستگاه های الکترونیکی حالت جامد از ولتاژها و جریان های بسیار کم استفاده می کنند که به راحتی در اثر خوردگی قطع می شوند یا در نقاط تماس کدر می شوند. طلا رسانای بسیار کارآمدی است که می تواند این جریان های کوچک را حمل کند و عاری از خوردگی بماند. قطعات الکترونیکی ساخته شده با طلا بسیار قابل اعتماد هستند. طلا در کانکتورها، کنتاکت های سوئیچ و رله، اتصالات لحیم کاری، سیم های اتصال و نوارهای اتصال استفاده می شود.

تقریباً در هر دستگاه الکترونیکی پیچیده ای از مقدار کمی طلا استفاده می شود. این شامل تلفن های همراه، ماشین حساب، دستیارهای دیجیتال شخصی، واحدهای سیستم موقعیت یابی جهانی (GPS) و سایر دستگاه های الکترونیکی کوچک است. اکثر وسایل الکترونیکی بزرگ مانند تلویزیون نیز حاوی طلا هستند.

7. تیتانیوم

تیتانیوم اولین بار در سال 1791 کشف شد و مقاومت خوبی در برابر خوردگی و بالاترین نسبت استحکام به چگالی در بین هر عنصر فلزی ارائه می دهد. بدون آلیاژ، به اندازه برخی فولادها قوی است و در عین حال چگالی کمتری دارد.

می توان آن را با فلزات از جمله آهن و آلومینیوم آلیاژ کرد تا آلیاژهای قوی و در عین حال سبک وزن برای مصارف هوافضا، خودروسازی، کشاورزی، نظامی، پزشکی و ورزشی و همچنین برای جواهرات و تلفن های همراه استفاده شود.

8. نیکل

مقاومت بالای نیکل در برابر خوردگی باعث میشود تا کاربردهای خود را در تولید نفت و گاز، آموزش پایپینگ و مهندسی دریایی پیدا می کند. هم آلیاژهای آهنی و هم غیرآهنی ساخته شده از نیکل مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی در برابر مواد شیمیایی و محیط های نفت ترش و گاز و نشان می دهند.

نیکل خالص دارای استحکام کششی Mpa 317 (46000 psi) است. آلیاژهای نیکل دارای انبساط حرارتی کم و هدایت الکتریکی کم هستند. برخی از انواع عمده آلیاژهای نیکل عبارتند از آلیاژ آهن نیکل کروم، آلیاژ مس نیکل، آلیاژ نیکل کروم و غیره.

فولاد ضد زنگ حاوی نیکل به عنوان یک فلز آلیاژی معمولاً 8-10٪ است.

فلز مونل یکی دیگر از آلیاژهای نیکل بسیار مقاوم در برابر خوردگی با 67 درصد نیکل، 29 درصد مس و درصد کمی آهن و منگنز است.

محتوای بالای نیکل در برابر ترک خوردگی تنش یون کلرید مقاومت می کند. محتوای کروم باعث ایجاد مقاومت در برابر خوردگی در شرایط اکسیداسیون و ترکیبات گوگردی می شود

9. کبالت

کبالت با نقطه ذوب 1493 درجه سانتیگراد (2720 درجه فارنهایت) در برابر دما مقاوم است. این عنصر به عنوان یک عنصر آلیاژی در قطعات ابزار با سرعت بالا و آلیاژهای مقاوم در برابر خزش و در دمای بالا استفاده می شود. کبالت خالص دارای مقاومت کششی Mpa 234 (34000 psi) است. با این حال، به ندرت به شکل خالص آن استفاده می شود.

استحکام کششی آلیاژ کبالت (ستلیت 21) بالا است (696 مگاپاسکال / 101000 psi). کبالت را می توان ماشینکاری، کشش سرد و جوشکاری کرد. ASME II part-B SB-818 مشخصات صفحه، ورق و نوار آلیاژ کبالت، کروم، نیکل، مولیبدن، تنگستن را ارائه می دهد.

جمع بندی

هزاران سال است که مردم از فلزات غیرآهنی مختلف برای مصارف مختلف استفاده می کنند. کاربردهای این مواد همه کاره از کاربردهای تزئینی گرفته تا الکترونیک، هوا فضا و فراتر از آن را شامل می شود.

فلزات غیرآهنی، در حالی که می توانند ویژگی های برخی از فلزات آهنی را تقلید کنند، معمولاً برای ویژگی های منحصر به فرد خود انتخاب می شوند. این ویژگی ها شامل وزن سبک، خواص غیر مغناطیسی و مقاومت در برابر خوردگی است. این فلزات همچنین نسبت به فلزات آهنی شکل پذیرتر هستند و به آنها امکان می دهد برای اهداف تزئینی مانند جواهرات یا مجسمه سازی استفاده شوند.

ثبت نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نمیشود